جراحی لیفت صورت ، عوارض و خطرات
لیفت صورت | بازارطب
پیش‌تر جراحان بر این باور بودند که لیفت مجدد بافت‌ها و اجزای افتاده‌ی صورت برای جوانسازی و از بین بردن اثرات افزایش سن کافی است؛ اما امروزه این واقعیت شناخته شده است که در کنار لیفت، بایستی لایه ماهیچه‌ای زیرین پوست نیز سفت شود تا نتایج بلندمدتی حاصل گردد.
در کنار لیفت و سفت کردن صورت، دو عامل مهم دیگر نیز در پیری صورت نقش دارند که بایستی در پروسه لیفت صورت مورد توجه قرار گیرند: کیفیت پوست و حجم صورت. اگر به سادگی بافتهای صورت را لیفت کرده و در عین حال، کیفیت پوست و کاهش حجم ایجادشده در اثر افزایش سن را برطرف نکنیم، نتایج حاصله آنقدر قابل توجه نخواهد بود.
جراحی لیفت صورت
جراحی لیفت صورت به لحاظ بالینی تحت عنوان ملوپلاستی یا ریتیدکتومی شناخته می‌شود و عموما در افراد 40 تا 65 ساله انجام می گردد. با این حال می توان جراحی لیفت صورت را برای سایر گروه‌های سنی هم انجام داد.
با افزایش سن، صورت دچار تغییرات مختلفی می‌شود که از این میان می توان به ایجاد ریتید یا چروک پوست، و کاهش رنگ و حجم صورت اشاره داشت.
کاهش حجم زمانی اتفاق می افتد که بافت چربی کاهش یافته و استخوانهای صورت آغاز به کم حجمتر و نازکتر شدن کنند که در مجموع تاثیر قابل توجهی بر ظاهر صورت و پیر دیده شدن دارد. با افزایش سن، فک بالا و پایین نیز برجستگی و پری خود را از دست داده، برآمدگی استخوان گونه کاهش می‌یابد و ناحیه اطراف چانه حالت پوک و افتاده پیدا می‌کند. افتادگی فک در کنار پتوز یا افتادگی ساختار و استخوان گونه‌ها باعث می‌شود که صورت فرم مربعی شکل و پیرتر به خود بگیرد.
اگر عکسهای اکنون خودرا با گذشته مقایسه کنید، تفاوت محسوسی را از نظر پر بودن استخوان گونه مشاهده خواهید کرد. گودی در ناحیه زیر چشم هم یکی دیگر از تغییراتی است که با افزایش سن رخ می‌دهد؛ به همین دلیل است که افزودن حجم به این ناحیه بخش مهمی از فرآیند جوانسازی صورت را به خود اختصاص می‌دهد. بازگرداندن حجم به این نواحی بخش مهمی از فرآیند جراحی جوانسازی را تشکیل می‌دهد. بازگرداندن حجم از دست رفته صورت را کی توان از طریق فیلینگ نرم یا همان پیوند چربی و یا فیلینگ سخت یا همان ایمپلنت انجام داد.
در طول جراحی لیفت صورت، بافتهای صورت مجددا به حالت جوان و لیفت شده درمی‌آیند و این کار از طریق سفت کردن ماهیچه های صورت، جابه جایی رسوبات چربی و سفت کردن و برداشتن پوست اضافی و آویزان انجام می‌شود. لیفت صورت روشهای مختلفی دارد که از لیفت MACS (لیفت بخش تحتانی صورت) گرفته تا Short Scar (برش کوتاه) و سایر لیفتهای سنتی صورت متغیر است. در ادامه، دکتر ردی مزایا و معایب هر روش را مورد بحث قرار می دهد و بهترین روش را معرفی می نماید. یافتن تکنیک مناسب لیفت صورت برای دستیابی به نتیجه مطلوب بخش مهمی از این روند درمانی را تشکیل می دهد. این رویکرد اغلب دکتر ردی را به عنوان جراح برجسته لیفت صورت در سیدنی متمایز می کند.
همانطور که در بالا نیز ذکر شد، بازگرداندن حجم صورت بخش مهمی از فرآیند جوانسازی است. برای بازگرداندن حجم از دست رفته صورت، می توان از پیوند و تزریق چربی استفاده کرد. تزریق چربی روشی موثر برای بازگرداندن حجم از دست رفته صورت است و می تواند همزمان با لیفت صورت یا گردن انجام شود. نتایج جراحی لیفت صورت می توانند ماندگاری بالایی داشته باشند. در واقع، بسیاری از بیماران گزارش می دهند که تا 10 سال جوان تر به نظر می رسند.
بیماران می توانند با کمک سیستم تصویربرداری سه بعدی VECTRA، تصویر واضح تری از نتایجی که پس از لیفت صورت انتظار دارند، مشاهده نمایند. دکتر ردی از این سیستم انقلابی برای کمک به بیماران در تصویرسازی نتایج پس از لیفت صورت و ایجاد انتظارات واقع بینانه در قبل از جراحی استفاده می کند. سیستم VECTRA برای ثبت تصاویر از صورت شما از زوایای مختلف استفاده می شود. تصاویر سه بعدی ارائه شده این امکان را به پزشک می دهد که مناطق مورد نظر بیمار را با دقت بیشتری به تصویر بکشد تا وی نه تنها درک بهتری از تغییرات داشته باشد، بلکه این امکان را نیز داشته باشد که برنامه درمانی دقیق تری را مد نظر داشته باشد. هنگامی که این تصاویر با استفاده از نرم افزار Sculptor پردازش شدند، تصور بهتری از اینکه بعد از جراحی چگونه می توانید به نظر برسید خواهید داشت.
ترکیب جراحی لیفت صورت با سایر روشهای درمانی
بسته به نیازهای خاص فرد، می‌توان جراحی لیفت صورت را با روشهای درمانی دیگر نیز تلفیق کرد تا نتایج کاملتری حاصل شود.
معمولا روش های غیرجراحی مختص بهبود بافت پوست را نیز می توان با جراحی لیفت صورت ترکیب نمود. لیفت ابرو، لیفت گردن و جراحی پلک را نیز می‌توان همزمان با لیفت صورت انجام داد. همچنین، پیوند چربی برای بازگرداندن حجم از دست رفته صورت می تواند همزمان با این جراحی صورت گیرد.
برای محافظت از پوست باید قبل و بعد از جراحی لیفت صورت، مواردی همچون محافظت از پوست در برابر آفتاب و مصرف روزانه کافی آب جهت حفظ رطوبت پوست را رعایت نمود. پرتوهای فرابنفش خورشید یکی از عوامل اصلی پیری زودرس محسوب می شوند. بنابراین، به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض مستقیم اشعه ماوراء بنفش، پوشیدن کلاه و استفاده از لوسیون ضد اشعه فرابنفش، نقطه شروع مهمی در افزایش و بهبود کیفیت پوست است.
سیگارکشیدن نیز یکی دیگر از عواملی است که می تواند اثرات مضری بر ظاهر پوست شما داشته باشد؛ از این رو، تغییر این عادت منفی می تواند نقش مهمی در به حداقل رساندن عوارض و تغییرات مشکل ساز پوستی ایفا کند.
در صورت نیاز، اقدامات غیر جراحی مانند لایه برداری، لیزر درمانی و میکرونیدلینگ نیز می تواند برای افزایش کیفیت پوست پس از جراحی مورد استفاده قرار گیرد.
جراحی لیفت صورت چگونه انجام می‌شود؟
جراحی لیفت صورت صرفاً محدود به کشیدن و سفت کردن پوست نیست. این نکته قبلا نیز مورد بحث قرار گرفت که در ابتدا لیفت صورت تنها از طریق کشیدن و سفت کردن پوست انجام می‌شد، اما پس از گذشت زمان و با تکامل تکنیک ها، روشهای ایجاد شد که نتایج طولانی مدتی را به دست می‌دهند. همانطور که قبلاً اشاره شد، توانایی پوست برای حفظ سفتی و استحکام خود با افزایش سن کاهش می یابد. از این رو نمی توانیم برای سفت نگه داشتن تمامی اجزا و بافتهای صورت تنها به بهبود کیفیت سطحی پوست و لیفت و سفتی آن اتکا کنیم.
با وجود این که شبیه سازی نتایج حاصل از جراحی لیفت پوست، به ما کمک می کند تا نتایج قابل پیش بینی تری را ارائه دهیم، اما آنچه که در حقیقت در این پروسه انجام می‌شود اعمال نیروی کششی برروی ساختارهای زیرین پوست، یعنی پدهای چربی صورت و لایه SMAS است. این لایه به سیستم آپونورتیک عضلانی سطحی اشاره دارد. این کلیدی‌ترین ساختار در جراحی لیفت صورت است. لایه‌ی SMAS یک لایه عضلانی است که در جراحی لیفت صورت اصلاح می شود. این لایه مشابه پوست سطحی عمل نمی‌کند؛ بنابراین سفت کردن لایه SMAS اغلب کاری است که برای لیفت و و اصلاح فک انجام می شود. در نتیجه، خط فک فرد حالت مشخص‌تری پیدا می کند و چهره جوانتر می‌نماید.
لایه SMAS در عمق پوست قرار دارد. هنگامی که پوست از طریق برش‌های ایجادشده برداشته می‌شود، لایه SMAS قابل مشاهده خواهد بود. این لایه از طریق روش اسماسکتومی (SMASectomy) یا تقویت سیستم آپونورتیک عضلانی سطحی (SMAS plication) لیفت و اصلاح خواهد شد. برخی از جراحان بدون در نظر گرفتن مزایای بالقوه‌ی مربوط به اتخاذ رویکردی خاص براساس نیازهای خاص بیماران، به یکی از این موارد پایبند هستند. جراح باید درک خوبی از زمان و موارد استفاده از روش SMASectomy یا SMAS داشته باشد، نه اینکه یک رویکر خاص را برای تمامی بیماران اتخاذ کند. عوامل مختلفی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود و پزشک بایستی با توجه به آنان، رویکردهایی را اتخاذ نماید که به بهترین شکل با فرم صورت بیمار سازگار است.
هنگامی که عضله SMAS سفت می شود و کانتور و فرم مورد نظر صورت به دست می آید، مقدار اضافی پوست نمایان شده و مورد توجه قرار می گیرد. این در واقع یک روش مشابه خیاطی است. تجربه و تکنیک در این بخش از جراحی حائز اهمیت است. درصورتی که جراحی به صورت غیرحرفه‌ای انجام شود می تواند منجر به نتایجی نامطلوب انباشته شدن پوست، جمع شدن ناخواسته و اسکار شود.
برش‌های جراحی لیفت صورت در کدام بخش‌های صورت واقع می‌شوند؟
دو روش نسبتا رایج برای ایجاد برش در جراحی لیفت صورت وجود دارد. با این حال، تجربه پزشک و الگوی رشد و توزیع مو از عوامل مهم در انتخاب محل برش‌ها در هر فرد است. طول برش نیز می تواند بسته به میزان پوستی که بخیه خواهد شد، متفاوت باشد. پزشک می تواند قبل از عمل جراحی شما را در این مورد به طور دقیق راهنمایی کند.
برش‌ها را می‌توان در امتداد خط مو یا با در داخل مو قرار داد. مجداد، بسته به فرم و حجم صورت، ممکن است پزشک پیش بینی کند که در یک بیمار، برش های پنهان در موها کمتر قابل مشاهده هستند و در بیمار دیگری اینگونه نیست. این امر لزوما برای تمامی افراد یکسان نیست و پزشک می‌تواند در مورد مزایا و معایب هر روش و آنچه که ممکن است برای روش خاص لیفت صورت شما مناسب‌تر باشد، راهنمایی‌اتان کند.
عامل دیگری که باید در نظر گرفت طول برش (اسکار حاصله) است. تکنیکهای Short Scar یا برش‌های کوچک‌تر اغلب از طریق رسانه‌ها و بازاریابی تبلیغ می‌شوند، بدیهی است که این حجم از تبلیغات به این دلیل است که در چنین روش‌هایی کمترین اسکار و جای زخم باقی می‌ماند.
در حالی که بسیاری از پزشکان حاذق، در صورت لزوم از تکنیکهای تحت عنوان اسکار حداقلی یا برش کوتاه استفاده می‌کنند، اما چنین رویکردهایی ممکن است لزوماً بهترین رویکرد برای تمامی بیماران با هر نوع شرایطی محسوب نشود. پزشک بایستی به وضوح در مورد هر روشی که ممکن است به بهترین وجه با نیازهای شما متناسب باشد، راهنمایی‌اتان کند. تصمیم به استفاده از تکنیکهای برش کوتاه اغلب به دلیل توانایی جراحان در انجام جراحی لیفت صورت از طریق همین برش‌های کوچک نیست، بلکه بیشتر به این بستگی دارد که چه مقدار پوست باید برداشته و بخیه گردد. به عبارت دیگر، جراحی لیفت صورتی که با طول برش مناسب به خوبی برنامه‌ریزی و انجام شده بسیار بهتر از لیفتی است که با برش‌های کوتاه انجام شده باشد اما کیفیت چندانی نداشته و حرفه‌ای نباشد. در حالت دوم، علیرغم وجود برش‌ها و اسکارهای کوچک، اما انباشته و چروکیده شدن پوست به همراه کانتور نامناسب صورت رخ خواهد داد. پزشک بایستی در جلسه مشاوره، اطلاعات لازم درخصوص طول برش‌های احتمالی را دراختیار شما قرار دهد.
مقایسه لیفت صورت در لایه‌های عمیق (Deep Plane) با لیفت اسماس (SMAS) – کدام روش بهتر است؟
این پرسشی است که بایستی براساس اطلاعات ارائه شده در این مقاله به پاسخ آن برسید. به زبان ساده، هیچکدام از این دو روش بهتر از دیگری نیست. اینها دو تکنیک مجزا با مزایا و معایب خاص خود بوده و آنچه که اهمیت دارد، انجام تکنیک انتخابی به بهترین نحو ممکن، طبق شرایط بیمار و ایجاد نتایج مطلوب و موردانتظار است.
در سالهای اخیر، لیفت صورت در لایه‌های عیمق (Deep Plane) رواج بیشتری یافته است. علت این امر می‌تواند نشانگر تمایل بیشتر به این روش در آموزش گروه‌های تخصصی خاص یا رواج آن توسط افراد خاص باشد؛ در نتیجه، نمی‌توان افزایش تمایل به انجام لیفت صورت در لایه‌های عمیق را به دلیل توانایی این تکنیک در ایجاد نتایج بهتر دانست. بسیاری از نظرات پیرامون لیفت صورت در لایه‌های عمیق که نشان می‌دهند این تکنیک بهتر و مفیدتر است، در واقع به جای اینکه مبتنی بر داده‌های تاییدی و دقیق باشد، مبتنی بر عقاید خاص افراد است. این بدان معنا نیست که تکنیک لیفت صورت در لایه‌های عمیق، روش خوبی نیست، بلکه بایستی هنگام تحقیق در مورد این موضوع، تمام حقایق را در نظر بگیرید. واقعیت این است که داده‌های بسیار کمی مبتنی بر اثبات برتری یک تکنیک جراحی بر دیگری وجود دارد، اما در عین حال، داده‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد هم لیفت صورت در لایه‌های عمیق و هم لیفت اسماس یا SMAS می‌توانند نتایجی عالی ارائه دهند.
کدام پزشک و چه روشی را برای جراحی لیفت صورت انتخاب کنم؟
پاسخ این سوال به چندین عامل بستگی داشته و همچنین، به درک این نکته وابسته است که کدام رویکرد به بهترین وجه منجر به ایجاد تغییرات مورد انتظار می‌شود.
ارزیابی و بحث در طول جلسه مشاوره با پزشک به شما امکان می دهد بهترین تصمیم ممکن را بگیرید، زیرا شکل و فرم خاص صورت شما، تغییرات مربوط به افزایش سن و نوع اصلاح مورد نیاز شما طی این جلسات در نظر گرفته می‌شود و بر این اساس قادر به اتخاذ بهترین تصمیم خواهید بود. بسیاری از جراحان یک روش یا تکنیک واحد را در طول جراحی لیفت صورت اعمال می‌کنند؛ خواه لیفت صورت در لایه‌های عمیق باشد یا لیفت اسماس. این لزوما یک ویژگی منفی به حساب نمی‌آید، زیرا می تواند به این معنی نیز باشد که جراح تبحر و تجربه زیادی در زمینه اعمال آن تکنیک جراحی خاص دارد. اما درهرصورت، آنچه اهمیت دارد این است که جراح پلاستیک باید مزایا و معایب هر روش را در نظر گرفته و روشی برای انجام جراحی انتخاب کند که منجر به ایجاد نتیجه مطلوب طبق فرم خاص صورت بیمار و تغییرات مرتبط با سن شود. وقتی چنین عاملی به واقعیت بپیوندد، پرسش در مورد اینکه «کدام تکنیک بهتر است» کمتر مورد توجه قرار می گیرد.
در تکنیک لیفت صورت در لایه‌های عمیق، پوست و عضلات اسماس به صورت یک واحد یکپارچه کشیده و لیفت می‌شوند. طرفداران این تکنیک بر این باورند که این کار سبب بهبود گردش خون در لایه فوقانی پوست در طول دوران نقاهت و ریکاوری پس از جراحی می‌شود. این امر امکان بروز عوارضی مانند نکروز پوست و کبودی چشمگیر را کاهش داده و زمان نقاهت و استراحت را نیز بسیار کوتاه می‌سازد. تفاوت زمان نقاهت ممکن است به یک هفته برسد. تصور می شود که با انجام جراحی عمقی‌تر، اصلاح بیشتری نیز در ناحیه اطراف دهان و بینی و همچنین قسمت فوقانی گونه حاصل می‌شود. اما نکته منفی این است که برخی جراحان استدلال می کنند که این لیفت ترکیبی می تواند منجر به ظاهری مصنوعی و بسیار کشیده شود. یکی دیگر از نکاتی که باید درخصوص تکنیک لیفت صورت در لایه‌های عمیق این است که از آنجایی که دیسکسیون در سطح عمیق تری قرار دارد، این نگرانی پیش می‌آید که عصب صورت در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند و عوارضی در این زمینه رخ دهد. یک متاآنالیز که در سال 2019 انجام شد نشان داد که ریسک بالایی درخصوص آسیب عصب پرمنت وجود ندارد؛ اگرچه با تکنیک جراحی لیفت صورت در لایه‌های عیمیق، امکان بروز آسیب عصبی موقت در مقایسه با روشهای جراحی لیفت صورت سنتی SMAS بیشتر است. اما به طور کلی، میزان آسیب عصبی کم است و معمولاً کمتر از 1٪ گزارش می شود.
فرض تکنیکهای جراحی لیفت صورت اسماس یا SMAS این است که پوست و عضله SMAS به عنوان دو واحد مجزا در نظر گرفته می شوند. مزیت اصلی این روش نسبت به تکنیکهای لیفت صورت در لایه‌های عمیق این است که امکان لیفت صورت قابل کنترل‌تری فراهم می‌شود، یعنی ارتفاع بافت زیرین SMAS را می‌توان در جهتی متفاوت از اصلاح پوست انجام داد. این امر به ویژه برای افرادی که به طور همزمان در قسمت پایین صورت و گردن دچار افتادگی و کاهش حجم شده‌اند، مفید است. تکنیک لیفت اسماس صورت را می‌توان به شیوه‌ای متفاوت‌تر نسبت به اسماسکتومی (SMASectomy) یا تقویت سیستم آپونورتیک عضلانی سطحی (SMAS plication) انجام داد. در این حالت نیز می‌توان حجم صورت را به شیوه مناسبتری کنترل و اصلاح نمود. قسمت فوقانی گونه با تکنیکهای سنتی اسماس قابل بهبود نیست، اما می توان با پیوند چربی (که معمولا از طریق تکنیکهای لیفت صورت در لایه‌های عمیق انجام می‌شود) و یا لیفت صورت به روش High SMAS آن را اصلاح نمود.
در نهایت، صرفنظر از تکنیک جراحی مورداستفاده، یک جراح حاذق که در یک تکنیک انتخابی تخصص و تبحر دارد و قادر به تطابق طرح کلی جراحی با نیازهای خاص بیمار است، قطعا می‌تواند به نتایج مطلوب دست یابد. در دستیابی به نتیجه مطلوب، به همان اندازه که رویکرد و روش جراحی مهم است، توجه بعد از عمل به جزئیات، پیگیری دقیق و مراقبتهای بعد از جراحی لیفت صورت، همگی از مواردی هستند که در دستیابی به یک نتیجه بسیار رضایت بخش نقش مهمی ایفا می‌کنند.
پس از جراحی لیفت صورت چه عوارض نامطلوب و چشمگیری قابل مشاهده هستند؟
عوارض بارز و نمایان پس از جراحی لیفت صورت معمولا در اثر جراحی غیرحرفه‌ای و مراقبتهای ضعیف ایجاد می شوند؛ از این رو مهم است که جراح دانش بالایی درخصوص آناتومی صورت داشته و در زمینه تصمیم‌گیری درباره‌ی محل واقع شدن برش‌ها، اصلاح لایه اسماس و بخیه پوست نیز متبحر باشد.
عوارض نامطلوب جراحی لیفت صورت به شرح ذیل است:
- گسترده شدن اسکار و جای زخم
- چروکیدگی و چین خوردگی پوست
- فرروفتگی پوست
- گوش پیکسی (هنگامی که لاله گوش روی سطح پوست صورت آویزان می‌شود)
- آلوپسی اسکار
- وجود بریدگی در ناحیه خط مو
تصمیم‌گیری براساس تجربه، تکنیک جراحی عالی و برنامه ریزی مناسب تاثیر بسزایی در به حداقل رساندن خطرات و عواقب نامطلوب فوق دارند.
دوران نقاهت و ریکاوری پس از جراحی لیفت صورت چگونه است؟
طبق دستورالعمل‌های بهداشتی ارائه شده توسط سازمان سلامت ایالت نیوساوت ولز (NSW Health)، جراحی لیفت صورت باید در بیمارستان انجام شود. بیماران معمولا یک شب در بیمارستان بستری می شوند و روز بعد از جراحی می توانند ترخیص شده، به منزل بازگردند. درد پس از جراحی کم است و بیماران مسکن و آنتی بیوتیک مناسب را قبل از ترخیص دریافت می کنند. همچنین بیمار پس از پوشیدن گن مخصوص پس از لیفت صورت به منزل می روند. استراحت در دو هفته اول پس از جراحی برای تسهیل و تسریع روند بهبودی از اهمیت بسزایی برخوردار است. به طور کلی، باید پس از 2 الی 3 هفته به محل کار بازگردید. تورم و کبودی نیز از علایم رایج پس از جراحی لیفت صورت است. کبودی معمولا در یک بازه زمانی دو هفته ای برطرف می شود. رفع کامل تورم ممکن است بیشتر طول بکشد، اگرچه اکثریت قریب به اتفاق تورم در یک تا دو هفته اول پس از جراحی فروکش می کند. تورم باقیمانده طی دو ماه نخست پس از جراحی همچنان کاهش می‌یابد و نهایتا از بین می‌رود. اگر پیوند چربی همزمان با جراحی لیفت صورت انجام شود، تورم پس از جراحی بیشتر خواهد بود. رعایت رژیم تجویز شده در دوران نقاهت پس از جراحی سبب تسهیل روند بهبودی و جلوگیری از بروز هرگونه عواقب غیرمنتظره ای می‌شود که ممکن است بهبودی شما را به تاخیر بیندازد.
پرسش‌های متداول مربوط به جراحی لیفت صورت
دوران ریکاوری و نقاهت پس از جراحی لیفت صورت چقدر است؟
در جراحی لیفت صورت، چه تغییراتی روی ناحیه گردن اعمال می‌شود؟
ماندگاری نتایج حاصل از جراحی لیفت صورت چه مدت است؟
آیا جای برش‌ها و اسکار جراحی دائمی خواهد بود؟
پس از جراحی لیفت صورت باید چگونه بخوابیم؟
چگونه بدانیم که نیازمند لیفت کامل صورت یا لیفت ناحیه تحتانی آن هستیم؟
هر بیمار شرایط خاص خود را دارد و نتایج حاصله نیز بر همین اساس ممکن است متفاوت باشد. جراحی و کلیه خدمات بهداشتی پزشکی خطرات و عوارضی را در پی دارند که باید درخصوص آنها با پزشک صحبت کرد تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات کاملی درخصوص تمامی جزئیات جراحی دارید و نتایج حاصله نیز به صورت واقع‌بینانه برایتان شرح داده شده است.