نحوه تشخیص زخم بستر
خطرات و عوارض زخم بستر می‌تواند سبب بروز درجات مختلفی از صدمه و آسیب، و حتی در موارد شدیدتر منجر به مرگ و میر شود. اغلب اوقات می‌توان زخم بستر را در یکی از چهار مرحله‌ی ذیل شناسایی نمود:
زخم‌هایی که در مرحله 1 هستند (زخم‌های درجه 1)، به عنوان خفیف‌ترین نوع زخم بستر در نظر گرفته می‌شوند. این زخم‌ها اغلب دردناک هستند اما منجر به سایش و شکستگی پوست نمی‌شوند.
بیمارانی که پوست روشنی دارند و دچار زخم بستر درجه 1 هستند، دچار قرمز شدن رنگ پوست در ناحیه درگیر می‌شوند. بیمارانی که رنگ پوست تیره‌تری دارند ممکن است در قسمت‌های آسیب‌دیده، لکه‌های قهوه‌ای رنگی روی پوستشان به وجود بیاید که رنگ آن متفاوت از رنگ پوست عادی است.
یکی دیگر از ویژگی‌های رایج زخم بستر درجه 1، تغییر قوام پوست در ناحیه درگیر است. ناحیه‌ی آسیب‌دیده ممکن است سفت‌تر یا نرم‌تر از پوست اطراف شود.
- زخم بستر درجه 2:
بیماری که در خانه سالمندان به سر برده و از زخم بستر درجه 2 رنج می‌برد، احتمالا دچار زخم باز خواهد شد. در این حالت، سطح پوست و همچنین بخشی از پوست زیرین دچار سایش و شکستگی خواهد شد، اما این زخم‌ها معمولا عمیق نیستند (گاهی اوقات زخم بستر درجه 2 ممکن است با خراش یا تاول اشتباه گرفته شود).
توجه: اگر زخم بستر درجه 2 به درستی و در زمان مناسب شناسایی و درمان نشود، ممکن است منجر به آسیب دائمی پوست ناحیه‌ی درگیر شود.
- زخم بستر درجه 3:
در این مرحله، زخم بستر سبب بروز زخم باز و نفوذ آن به بافت‌های زیرین پوست (اپیدرم) شود و نهایتا یک زخم حفره مانند ایجاد می‌گردد. اگر زخم بستر درجه 3 شدت بیشتری داشته باشد می‌تواند باعث شود که زخم به اندازه‌ای عمیق شود که چربی زیر پوست بیمار را نیز در معرض دید قرار دهد. اما دیگر وارد مرحله‌ی نفوذ به عضله و/یا استخوان نمی‌شود.
- زخم بستر درجه 4:
جدی‌ترین نوع زخم بستر، زخم بستر درجه 4 (مرحله 4) است که حفره‌ای با دهانه‌های عمیق ایجاد می‌کند، تا عضلات نفوذ کرده و حتی می‌تواند استخوان را نیز آشکار کند و در معرض دید قرار دهد. این نوع زخم‌ها سبب آسیب‌دیدگی شدید و جدی بافت، مفاصل و/ یا تاندون‌های بیمار می‌شوند.
یکی از عوارض جدی زخم بستر درجه 2، 3 و 4، خطر بروز عفونت است. در اکثر خانه‌های سالمندان و مراکز مراقبتی، درصورتی که بیمار دچارزخم بستر شده و تشخیص داده نشده باشد، این احتمال وجود خواهد داشت که زخم در شرایط غیراستریل و آلوده قرار بگیرد و عفونی شود.
همواره امکان تبدیل شدن زخم بستر به یک بیماری و معضل جدی وجود دارد که حتی تهدیدکننده‌ی جان و زندگی فرد باشد. فارغ از درجه شدت زخم بستر، این نوع زخم‌ها به طور کلی نشانه‌ی غفلت و سهل‌انگاری‌های احتمالی در خانه سالمندان و مراکز مراقبتی است.