زخم

زخم به دنبال اصابت اجسام تیز و یا برنده با پوست بدن ایجاد زخم های پوستی می شود. همه ی زخم ها نیاز به مراقبت شامل شستشوی زخم، پانسمان زخم و سایر درمان های مناسب دارند. زیرا عفونت احتمالی بر اثر مراقبت نامناسب از زخم مشکلات فراوانی را در پی دارد.

خونریزی زخم

اولین اقدام در مواجهه با زخم بند آوردن خونریزی است. پس از بند آوردن خونریزی، با استفاده از گاز استریل یا پانسمان مانع از ورود میکروب به زخم و عفونت شوید. در صورتی که جسم برنده داخل زخم است، زخم در جای حساسی واقع شده و یا خونریزی آن بند نمی آید سریعا به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه کنید تا درمان قطعی انجام شود.
برای پوشاندن زخم برای جلوگیری از ورود هر گونه آلودگی به زخم از پانسمان ها استفاده می شود که پارچه تمیز نخی  با استاندارد های خاص برای پانسمان زخم بکار می برند که گاز نام دارند و ساختمان نرم و لطیفی دارند که باعث می شود ترشحات زخم را به خود جذب کنند و همچنین اجازه تنفس و تعریق به پوست و اطراف زخم را بدهند

شستشوی زخم

شستشوی زخم، پوست اطراف و دست مهمترین نکته در مراقبت از زخم است.
قبل از پانسمان با هر زخمی باید دستان خود را با آب و صابون شستشو داده و خشک کنید. با این کار از ورود میکروب به داخل زخم ممانعت کرده اید.
اگر زخم خونریزی واضح و زیادی نداشته و عمقی نیست می توان آب تمیز را از روی آن عبور داد.
در صورت دسترسی از سرم برای این کار استفاده کنید.
این کار موجب کاهش تعداد میکروب های اطراف و درون زخم و کاهش احتمال عفونت می شود.
پوست اطراف زخم را می توان با آب و صابون تمیز کنید.
مراقب باشید صابون داخل زخم نرود مگر اینکه زخم بر اثر گزش یک پستاندار مشکوک به هاری ایجاد شده باشد. در گازگرفتگی باید درون زخم را ده دقیقه با آب و صابون شستشو دهید.
زخم های عمقی و یا زخمی با خونریزی زیاد نباید شسته شوند.
به خاطر داشته باشید که به محلول های شستشو دهنده قلیایی قوی یا ضد عفونی کننده هایی مانند بتادین برای شستن زخم نیاز نیست.

جسم خارجی درون زخم

اگر اجسام خارجی درون زخم بوده که می توان آن را به راحتی برداشت این کار را انجام دهید.
در صورت احتمال خونریزی زخم با برداشتن جسم خارجی تا رسیدن به مرکز درمانی از این کار خودداری کنید.
زخم را دستکاری نکنید و پوست های آویزان یا بافت های کنده شده را بر ندارید.
با این کار آسیب بیشتری به زخم وارد شده و خطر خونریزی و عفونت زخم وجود دارد.
به اندازه کافی گاز یا پارچه تمیز را بر روی زخم قرار می دهیم.
هر چه زخم بزرگتر باشد باید گاز بیشتری روی زخم گذاشته شود.
سپس با کمک بانداژ یا نوار چسب مخصوص گاز ها را ثابت و بی حرکت کرد. در صورت کوچک بودن زخم می توان حاشیه های گاز را با چسب مخصوص به پوست محکم کرد. در مورد زخم های بزرگ یا زخم هایی که خونریزی دارند گازها را بانداژ یا چسب حصیری به دور اندام می بندیم.

مراحل بانداژ یا پانسمان زخم

باند یک نوار پارچه ای از جنس گاز است.
بستن گازها با باند را بانداژ Bandage می گویند.
برای بانداژ می توان از باند نخی یا باند کشی استفاده کرد.
بانداژ باید به اندازه ای سفت بسته شود که فشار ملایمی را بر روی گازها وارد کند.
پانسمان زخم یا باند پیچی زخم نباید مانع از جریان خون شود.
بانداژ نباید سفت بسته شود چون در اثر فشار بر روی عروق و اعصاب اندام به آنها آسیب می رسد.
نشانه ی محکم و سفت بودن بانداژ تورم، کبود یا رنگ پریده شدن بخشی از قسمت پایین اندام است.
در این صورت باید بانداژ باز شده و مجددا شل تر بسته شود.
پس از اتمام پانسمان زخم باید بیمار را به پزشک رساند تا درمان نهایی به توسط وی انجام شود.

محصولات پرفروش زخم