پیشگیری از مرگ ناگهانی پس از سکتهی قلبی | بازارطب
در صورت ابتلاء به سکتهی قلبی، احتمال ایست قلبی بسیار بالاست. متأسفانه مرگ ناشی از ایست قلبی پس از سکتهی قلبی نیز بسیار شایع است. زمانی که فرد دچار ایست قلبی میشود به شوک الکتریکی با استفاده از دفیبریلاتور نیاز دارد. لازم است این کار در اولین فرصت انجام شود؛ زیرا شانس زنده ماندن در هر دقیقه کمتر شده و در نهایت منجر به ایست قلبی میشود. این عارضه سالانه باعث مرگ ٣٢۵ هزار نفر در ایالات متحده شده است.
ایست قلبی ناگهانی
بیشتر قربانیان ایست قلبی، هفتهها، ماهها، یا حتی سالها قبل سابقهی ابتلاء به آنفارکتوس میوکارد (سکتهی قلبی) را داشتهاند. سکتهی قلبی که شدیدترین نوع سندرم حاد کرونری است، زمانی اتفاق میافتد که سرخرگ کرونری مسدود شده باشد؛ دلیل آن پارگی پلاک سرخرگ کرونری است که در نتیجه باعث از بین رفتن بخشی از ماهیچهی قلب میشود.
آسیبدیدگی ماهیچهی قلب ناشی از سکتهی قلبی بهبود پیدا میکند، ولی همیشه جراحتی به جا میماند. آن بخش از قلب که دچار جراحت شده، ممکن است از لحاظ الکتریکی ناپایدار باشد و ناپایداری الکتریکی میتواند خطراتی جدی برای آریتمی قلب ایجاد کند که به آن تاکیکاردی بطنی (ضربان قلب سریع) گفته میشود. این عارضه باعث بروز فیبریلاسیون بطنی میشود. متأسفانه این آریتمیها بدون هیچ هشداری بروز پیدا میکنند و ممکن است فرد از لحاظ بالینی هیچ علائمی نداشته باشد. این احتمال وجود دارد که آریتمی باعث بروز ایست قلبی شده و اغلب منجر به مرگ بیمار شود.
لینک مفید 👈 خرید دستگاه فشار خون امرون
ریسک ایست قلبی پس از سکتهی قلبی
ریسک ایست قلبی پس از سکتهی قلبی، طی شش ماه پس از بروز سکته در بالاترین حد ممکن است. در واقع، ٧۵% از افرادی که دچار ایست قلبی میشوند، سابقهی سکتهی قلبی داشتهاند.
افرادی که یک بار از ایست قلبی جان سالم به در بردهاند، بیشتر از هرکسی در معرض خطر هستند. این ریسک در افرادی که سکتهی قلبی آنها آسیب زیادی به قلبشان وارد کرده، بیشتر است.
کسر جهشی
یکی از روشهای اندازهگیری مقدار آسیب واردشده، کسر جهشی است که در آن پمپاژ خون توسط قلب مورد بررسی قرار میگیرد. هرچقدر میزان آسیبدیدگی بیشتر باشد، کسر جهشی کمتر است. پس از سکتهی قلبی، کسانی که کسر جهشی آنها بالای ٤٠% باشد (کسر جهشی نرمال، ۵۵% یا بیشتر است)، کمتر در معرض ریسک مرگومیر قرار دارند. ریسک مرگ ناگهانی در کسر جهشی پایینتر افزایش پیدا میکند و اگر مقدار آن، ٣۵% یا کمتر باشد، این ریسک بسیار بیشتر خواهد بود. به همین دلیل، هرکسی که به سکتهی قلبی مبتلاء شده باشد باید کسر جهشی خود را اندازهگیری کند.
کاهش ریسک ایست قلبی ناگهانی پس از سکتهی قلبی
ریسک ایست قلبی ناگهانی پس از سکتهی قلبی با دو روش تا حد زیادی کاهش پیدا میکند:
- درمانهای استاندارد شامل بتابلاکرها، مهارکنندههای ACE، استاتیندرمانی، و مهارکنندههای SGLT2.
- شناسایی افرادی که برخلاف مداخلات درمانی هنوز در معرض ریسک بالایی قرار دارند و بررسی استفاده از دفیبریلاتور کاشتنی کاردیوورتر (ICD) در این افراد.
داروهایی که ریسک ایست قلبی ناگهانی را کاهش میدهند
بتابلاکرها، مهارکنندههای ACE، استاتینها، مهارکنندههای SGLT2 همگی ریسک مرگ ناشی از سکتهی قلبی را کاهش میدهند. این کاهش مرگومیر بیشتر به کاهش احتمال نارسایی قلبی یا سکتههای قلبی مربوط است، ولی این داروها تا حدودی ریسک ایست قلبی و مرگ ناگهانی را نیز کاهش میدهند. تمام کسانی که از سکتهی قلبی جان سالم به درمیبرند، باید این داروها را مصرف کنند؛ مگر اینکه دلیل بسیار خوبی برای عدم مصرف آن وجود داشته باشد.
دفیبریلاتور کاشتنی کاردیوورتر (ICD) برای کاهش ریسک ایست قلبی ناگهانی
برخلاف روشهای درمانی برای این عارضه، ریسک مرگ ناگهانی هنوز بسیار بالاست. پس از حملهی قلبی علاوه بر درمانهای بالینی، در این موارد لازم است برای کاشت ICD بررسی جدی صورت بگیرد:
- زمانی که سابقهی ایست قلبی یا ابتلاء به تاکیکاردی بطنی وجود دارد
- کسر جهشی کمتر از ٣٠% باشد
- کسر جهشی بین ٣٠% تا ٣۵% باشد و علائم نارسایی قلبی وجود داشته باشد
مطالعات بالینی نشان دادهاند که در این شرایط، ICD میتواند از ایست قلبی ناگهانی جلوگیری کند.