انواع آکنه

1. آکنه ولگاریس

آکنه ولگاریس نام علمی آکنه معمولی است. این آکنه شامل ضایعات سرسیاه، سرسفید و دیگر انواع برجستگی های پوست است. شایع ترین نقطه برای شروع این نوع آکنه در روی صورت، جلوی سینه، شانه ها و پشت است. اگرچه آکنه خفیف می تواند با استفاده از داروهای بدون نیاز به نسخه بهبود یابد، انواع شدیدتر آن باید توسط یک متخصص پوست درمان شود.

2. کومدون ها

یک کومدون یا ضایع پایه ای آکنه، یک فولیکول مو است که توسط چربی و سلول های مرده پوست بسته شده است. کومدون ها می توانند تبدیل به برجستگی هایی به نام سرسفیدها و سرسیاه ها شوند. موادی که می توانند باعث شروع کومدون ها شوند، کومدوژنیک نامیده می شوند. لوازم آرایشی که غیر کومدوژنیک برچسب گذاری شده اند با احتمال کمتری باعث بسته شدن سوراخ خروجی فولیکول ها و ایجاد آکنه  می شوند.

3. سرسیاه ها

سرسیاه ها کومدون هایی هستند که دهانه خروجی آن ها در سطح پوست باز است. این ها با چربی اضافی و سلول های مرده پوست پر شده اند. علت سیاه شد، سرسیاه ها تجمع آلودگی و کثیفی نیست. واکنش چربی با برخورد با هوا باعث ایجاد رنگ سیاه می شود. اغلب می توان سر سیاه ها را با داروهای بدون نیاز به نسخه درمان کرد.

4. سرسفیدها

کومدون هایی که در ناحیه سطحی پوست بسته باقی می مانند، سرسفید نامیده می شوند. سرسفیدها زمانی ایجاد می شوند که چربی و سلول های پوست مانع باز شدن یک فولیکول بسته شده می شود. بسیاری از داروهای بدون نیاز به نسخه ای که برای درمان سر سیاه ها استفاده می شوند روی سرسفیدها نیز موثر هستند.

5. پاپول ها

پاپول ها کومدون هایی هستند که ملتهب می شوند و برجستگی های صورتی یا قرمز کوچکی روی پوست ایجاد می کنند این برجستگی ها می توانند در لمس دردناک و حساس باشند. کندن و یا فشار دادن این ضایعات می تواند باعث بدتر شدن التهاب و ایجاد اسکار در روی پوست شود. وجود تعداد زیادی از پاپول ها می تواند نشان دهنده ایجاد آکنه متوسط تا شدید باشد.

بیشتر بخوانید > غلبه بر آکنه بزرگسالی

6. پوسچول ها

پوسچول ها یک نوع دیگری از برجستگی های ملتهب شده هستند. آنها مشابه سر سفید ها با یک حلقه قرمز دورشان هستند. این برجستگی ها معمولاً با چرک زرد یا سفید پر شده اند. از کندن یا فشار دادن پوسچول ها خودداری کنند. کندن این ها می تواند باعث ایجاد جوش گاه یا نقاط تیره در روی پوست شوند.

7. نودول ها

نودول ها برجستگی های بزرگ و ملتهبی هستند که در هنگام لمس سفت به نظر می رسند این ها در عمق پوست ایجاد می شود و اغلب دردناک هستند. نودول ها باید توسط یک متخصص پوست درمان شوند. داروهای بدون نیاز به نسخه ممکن است به اندازه کافی برای از بین بردن آن ها قوی نباشد ولی داروهای نسخه ای می تواند موثر باشد.

8. کیست ها

کیست ها ضایعات بزرگ و پر از چرکی هستند که شبیه کورک به نظر می رسند. کیست ها همانند نودول ها ممکن است دردناک باشند و باید توسط یک متخصص درمان شود. کسانی که در پوستشان نودول یا کیست دارند معمولاً نوع شدیدتری از آکنه را دارند.

9. آکنه خفیف

اگر شما کمتر از 20 آکنه سرسفید یا سرسیاه و یا کمتر از 15 برجستگی التهابی و یا کمتر از مجموعاً 30 ضایعه پوستی دارید، شما آکنه خفیف دارید. آکنه خفیف معمولاً با داروهای بدون نیاز به نسخه درمان می شوند. ممکن است تا 8 هفته برای رویت یک بهبود قابل توجه زمان نیاز باشد.

10. آکنه متوسط

اگر شما بین 20 تا 100 آکنه سرسیاه یا سرسفید، 15 تا 50 برجستگی التهابی یا مجموعاً 30 تا 125 ضایعه دارید، آکنه شما متوسط است. متخصصان پوست معمولاً برای آکنه متوسط تا شدید دارو تجویز می کنند. ممکن است چندین هفته زمان برای رویت یک بهبود نیاز باشد و ممکن است آکنه شما قبل از شروع بهبودی مدتی بدتر به نظر برسد.

11. آکنه شدید نودولوکیستیک

افرادی که دچار آکنه شدید نودولوکیستیک هستند، نودول ها و کیست های متعدد التهابی دارند. آکنه ممکن است قرمز تیره یا ارغوانی شود. ممکن است بافت اسکار زیادی باقی بماند. درمان سریع توسط یک متخصص پوست می تواند ایجاد اسکار را به حداقل برساند. در بعضی از بیماران ممکن است پزشک به داخل نودول ها و کیست ها داروی کورتیکواستروئید تزریق کند تا اندازه و درد ضایعه التهابی کاهش یابد.

درمان آکنه با استفاده از ترکیب عسل و دارچین

12. آکنه کونگلوباتا

آکنه کونگلوباتا یکی از شدیدترین انواع آکنه است. این آکنه شامل تعداد زیادی نودول التهابی می شود که در زیر پوست به یکدیگر وصل شده اند. این ضایعات نواحی گردن، جلوی سینه، بازوها و باسن را درگیر می کنند. اغلب بافت اسکار زیادی ایجاد می شود. این نوع آکنه در مردان شایع تر است. گاهی به علت داروهای استروئید و تستوسترون ایجاد می شود. درمان به موقع توسط یک متخصص پوست، ضروری است.

13. آکنه مکانیکی

آکنه مکانیکی توسط حرارت، سایش و فشار روی پوست ایجاد می شود و اغلب به علت پوشیدن لباس های ورزشی مانند انواع کلاه ایجاد می شود. گاهی این نوع آکنه، آکنه ورزشی نامیده می شود چراکه اغلب در ورزشکاران دیده می شود. روش های جلوگیری شامل پوشیدن یک لایه جاذب در زیر وسیله ورزشی و دوش گرفتن بلافاصله پس از ورزش است.

14. درمان موضعی

درمان موضعی، نوعی از درمان آکنه است که به صورت مستقیم روی پوست استعمال می شود مانند انواع کرم ها و ژل ها. محصولات موضعی بدون نیاز به نسخه می تواند اغلب باعث بهبود آکنه خفیف شود. این ها حاوی اجزایی مانند بنزوئیل پروکساید، رزورسینول، اسید سالیسیلیک و سولفور هستند. محصولات نسخه ای مانند کرم های رتینوئید یا ضد میکروب می تواند انواع خفیف تا نسبتاً شدید آکنه را درمان کند. این دارو ها ممکن است به تنهایی یا به صورت ترکیبی مواد دیگر تجویز شود.

15. درمان سیستمیک 

درمان سیستمیک اشاره به داروهای آکنه ای دارد که از طریق دهان مصرف می شود. آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین ، مینوسایکلین، داکسی سایکلین یا اریترومایسین ممکن است انواع متوسط تا شدید آکنه را با هدف گیری باکتری ها و کاهش التهاب درمان کند. درمان های سیستمیک دیگر شامل قرص های ضدبارداری خوراکی می شود که در برخی بیماران خانم باعث کاهش آکنه می شود. همچنین اسپیرونولاکتون که یک قرص هورمونی ضد آندروژن است و نیز ایزوترتینوئین (ویتامین آ با دوز بسیار بالا). ایزوترتینوئین فقط در موارد بسیار خاص و شدید آکنه کیستیک یا در بیمارانی که در درمان های دیگر فایده نداشته است، استفاده می شود. یک دوره استفاده از درمان ایزوترتینوئین نیاز به ویزیت های مکرر متخصص پوست دارد.

مترجم و ویرایشگر : دکتر شهرام اعظمی