عدم بهبود زخم جراحی

پروسه بهبود و درمان زخم جراحی و به طور کل تمامی زخم ها، شامل سه مرحله التهاب، تکثیر و بلوغ می باشد.
عدم بهبود زخم جراحی به معنای طولانی شدن مدت زمان طی شدن این سه مرحله و یا عدم طی شدن مراحل به طور کامل می باشد.

علت عدم بهبود زخم جراحی

دلایل گوناگونی برای عدم بهبود زخم جراحی وجود دارد.
عفونت یکی از شایع ترین علت عدم بهبود زخم جراحی می باشد که عمدتا در بخیه ها دیده می شود.
عفونت توسط باکتری های موجود بر روی پوست و یا انتقال عفونت از سایر قسمت های بدن ایجاد می شود.
ضعف سیستم ایمنی در پی ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت، باعث به تاخیر افتادن و یا عدم بهبود و درمان زخم های جراحی خواهد شد.
نوع جراحی انجام شده نیز بر روند بهبود زخم جراحی تاثیر می گذارد.
معمولا جراحی روده به دلیل وجود باکتری در این ناحیه با عفونت همراه است.
نزدیک بودن زخم جراحی در محلهایی که آلودگی با تعریق، ادرار، مدفوع یا ترشحات بیشتر است.
قرار گیری زخم در نواحی که در تماس با آلودگی ها هستند مانند دست و پا
روش ها و تکنیک های انجام شده نیز بر احتمال بروز عفونت تاثیر می گذارند.
نداشتن رژیم غذایی سالم و متعادل، از جمله عوامل موثر در عدم بهبود زخم جراحی می باشد.
پارگی زخم بخیه یا بخیه ها
تماس زخم با آب در چند روز اول
گستردگی و شدت زیاد زخم
پارگی داخلی زخم جراحی یا فتق زخم

زمان بهبود زخم جراحی

نمی توان زمان قطعی برای بهبود زخم جراحی تعیین کرد.
با این حال، در بیشتر موارد بعد از گذشت چهار ماه، شاهد بهبود کامل زخم خواهیم بود.
یکی از مهم ترین اقدامات جهت اطمینان از بهبود و درمان زخم جراحی مراجعه به مراکز درمانی زخم می باشد.

در صورتی که پیشرفتی در بهبود زخم مشاهده نشود چه باید کرد؟

ابتدا بایستی زخم بررسی و علت عدم بهبود زخم مشخص و کنترل شود.
مصرف آنتی بیوتیک چه به صورت موضعی و یا خوراکی، باعث نابودی باکتری ها، رفع عفونت و تسریع روند بهبودی می شود.
معمولا پیش از جراحی، آنتی بیوتیک هایی برای بیمار در نظر گرفته می شود.
با آنتی بیوتیک از بروز عفونت خصوصا در جراحی های طولانی پیشگیری می شود.
مراقبت از زخم، یکی از مهم ترین اقدامات در طول دوره درمان می باشد.
برداشتن مواد زائد و مرده از روی زخم و هم چنین تمیز کردن زخم از جمله مواردی هستند که اهمیت ویژه ای دارند.
گاهی ممکن است علت پارگی بخیه یا زخم باشد.