تفاوت جوراب واریس و آمبولی

کاربرد جوراب آمبولی چیست ؟

هدف از پوشیدن جوراب آنتی آمبولی یا اسم ساده شده آن جوراب آمبولی ، پیشگیری از بروز عوارض در بیمارانی است که استراحت مطلق برایشان تجویز شده است. جوراب آنتی آمبولیسم ، همان‌طور که از نام آن مشخص است، برای پیشگیری از ترومبوآمبولی وریدی (VTE) طراحی شده است. شایع‌ترین نوع این عارضه خطرناک و کشنده لخته شدن خون در یکی از رگ‌های عمقی‌تر است که از آن با اصطلاح ترومبوز ورید عمقی یا DVT یاد می‌شود.

بیشتر بخوانید > جوراب آنتی آمبولی چیست؟

کاربرد جوراب واریس چیست ؟

افراد از جوراب های فشاری که به جوراب واریس نیز معروف هستند برای آسایش، عملکرد بهتر در ورزش، و کمک به پیشگیری از بیماری های جدی پزشکی استفاده می کنند.

اساسا جوراب واریس جریان خون شما را بهبود می بخشد و می تواند درد و تورم را در پاها کاهش دهد. از ابتلا به واریس جلوگیری میکند ، واریس های شدید را کنترل میکند.

بیشتر بخوانید > جوراب واریس چیست و چه کاربردی دارد؟

اغلب اوقات ، بیماران جوراب های اشتباهی را برای شرایط خود دریافت می کنند. تفاوت جوراب ضد آمبولی و واریس به موارد استفاده متناوب آنها مربوط می شود.

در اینجا برخی از تفاوتهای عمده بر اساس هدف ، طراحی ، سطح فشرده سازی و مدت زمان پوشیدن آورده شده است:

مقایسه بین جوراب های ضد آمبولی و جوراب  های واریس

جوراب ضد آمبولی ، برای بیمارانی که نمی توانند تحرک داشته باشند و باید در تخت خواب بمانند طراحی شده است. جوراب های ضد آمبولی همان جوراب های سفیدی هستند که بعد از عمل های جراحی بیماران باید در بیمارستان استفاده کنند. این جوراب ها یک راه حل  موقت و کم هزینه است که معمولاً برای بیماران در خانه های سالمندان و پس از جراحی برای جلوگیری از ترومبوز ورید عمقی استفاده می شود.

با این حال ، جوراب های ضد آمبولی برای بیمارانی که توانایی راه رفتن دارند مناسب نیست و پیشنهاد نمی شود. این جوراب ها برای فشاری که وارد می کنند درجه بندی خاصی ندارند و فقط فشرده سازی بین 8-18میلی لیتر جیوه را وارد می کنند، بنابراین برای درمان بیماری واریس کمکی نمی کنند و نباید بیماران در پیاده روی روزانه از این جوراب ها استفاده کنند.

در جوراب واریس های پیشرفته، پشتیبانی خارجی از دیواره های ورید فراهم می شود و در کنار عضله ساق پا کار می کند. جوراب های واریس گردش خون را بهبود می بخشند در حالی که به کاهش و کنترل تورم پا و مچ پا نیز کمک می کنند.

در مقایسه ، جوراب های واریس درمانی هستند و برای افرادی که تحرک دارند طراحی شده اند. منظور از فشرده سازی تدریجی این جوراب ها به این معنی است که در اطراف مچ پا فشار بیشتری وارد میکنند و این فشار به تدریج رو به بالای پا کاهش می یابد. این خاصیت ها می تواند به کاهش خطر DVT در بیمارانی که با هواپیما یا ماشین سفر می کنند کمک کند و علائم مانند تورم پا ، درد ، سنگینی ، خستگی ، درد ناشی از واریس را کاهش دهند و برای زنان باردار برای کاهش درد ناشی از واریس بسیار مفید است.

تفاوت جوراب واریس و آمبولی ، هدف:

اگرچه هر دو جوراب فشار تدریجی وارد می کنند ، اما توجه به این نکته مهم است که از نظر هدف متفاوت هستند. دلیل پزشکی پوشیدن آنها بهترین راه برای تمایز جوراب های ضد آمبولی از جوراب واریس است.

جوراب ضد امبولی : جوراب ضدآمبولی بی بی برای جلوگیری از جمع شدن خون و کاهش خطر لخته شدن خون (آمبولی) پوشیده می شود. به همین دلیل جوراب های ضد آمبولی برای بیماران بعد از عمل یا بیمارانی که تحرک ندارند ، مناسب ترین است.

جوراب واریس: در مقابل ، این جورابها بر بهبود جریان خون تمرکز دارند و برای رفع نیازهای بیماران سرپایی طراحی شده اند. جوراب های واریس توسط پزشکان برای درمان بیماری هایی مانند ورم ، نارسایی مزمن وریدی ، واریس ، ترومبوز ورید عمقی ، ورم لنفاوی ، فلبیت ، لیپودرماتوسکلروز بسیار توصیه می شوند و حتی در دوران بارداری برای جلوگیری از تورم پا استفاده می شوند.

تفاوت جوراب واریس و آمبولی ، طرح:

جوراب واریس و آمبولی به منظور تحقق اهداف خاص خود متفاوت طراحی شده است.

جوراب های ضد آمبولی: این جوراب فقط به رنگ سفید یافت می شوند و دارای سوراخ کوچکی در اطراف انگشتان پا هستند تا بتوانند وضعیت گردش خون بیمار را کنترل کنند.

جوراب های واریسی : از طرف دیگر ، جوراب های واریس و جوراب های فشاری در بسیاری از سبک ها و رنگ های مختلف وجود دارند.

تفاوت جوراب واریس و آمبولی ، سطح فشرده سازی:

یک تفاوت اساسی بین جوراب های ضد آمبولی و جوراب های واریس این است که در سطح فشرده سازی متفاوت هستند. سطح فشرده سازی هر دو جوراب اندازه گیری شده بر حسب میلی متر جیوه (mmHg) است.

جوراب ساق بلند ضد امبولیسم: بیشتر جوراب های ضد آمبولی دارای سطح فشرده سازی 8 تا 18 میلی متر جیوه هستند. این بدان معنی است که سطح فشرده سازی جوراب های ضد آمبولی کمتر از جوراب های واریس است. جوراب های ضد آمبولی نیز فشرده سازی تدریجی (از پایین به بالا) را ارائه می دهند. جوراب ها در اطراف مچ پا بسیار محکم هستند اما به تدریج به سمت زانوها بلند می شوند.
جوراب های واریس در چندین سطح فشار وجود دارد که از بیشتر موارد خفیف تا قوی است.

جوراب های واریس : جوراب های واریس عمدتا در سه سطح فشرده سازی طبقه بندی می شوند: 30 تا 40 میلی متر جیوه ، 20 تا 30 میلی متر جیوه و 15 تا 20 میلی متر جیوه. مهم است که بیمارانی که به سطوح فشرده سازی بیش از 30 میلی متر جیوه نیاز دارند ، ابتدا نسخه پزشک دریافت کنند. برخی از جوراب های فشاری تدریجی شده اند و برخی از آنها فشار یکنواختی را روی پا دارند.

آمبولی چیست و چگونه ایجاد میشود ؟

مدت زمان پوشیدن:

جوراب های واریس را می توان به مدت 6 ماه استفاده کرد. گرچه مدت زمان استفاده برای هر کالایی به خود فرد هم بستگی دارد.

جوراب ساق بلند ضد امبولی : معمولاً از جوراب های ضد آمبولی برای موقعیت های کوتاه مدت استفاده می شود. بعد از حدود سه هفته باید آنها را با یک جفت جدید جایگزین کنید.

کلید واژه: تفاوت جوراب واریس و آمبولی