پارگی زخم جراحی

چه زمانی بخیه زخم جراحی باز میشود؟

پارگی زخم جراحی به زمانی گفته میشود که برش بخیه خورده، از داخل یا خارج شکافته شود.
این عارضه پس از هر نوع جراحی ممکن است رخ دهد.
معمولا هفت الی ۱۴ روز پس از جراحی که زخم تازه و حساس است و در جراحی شکمی یا قفسه سینه شیوع بیشتری دارد.
همچنین پارگی برش جراحی با عفونت ناحیه نیز مرتبط است.

علائم پارگی زخم جراحی

احساس تیر کشیدن ناگهانی در ناحیه برش میتواند نشانه پارگی آن باشد.
روند بهبود زخم و بخیه را بررسی نمایید تا از این موضوع اطمینان حاصل کنید.

یکی از خصوصیات زخم جراحی تمیز و سالم، کمترین فاصله بین لبه های زخم و ظاهری به شکل یک خط مستقیم است.
فاصله بین بخیه، گیره یا چسب جراحی از یکدیگر یا وجود حفره کوچک وسط زخم نشانه های پارگی زخم جراحی هستند.

بررسی روند بهبود زخم اهمیت بسیاری دارد زیرا باز شدن برش جراحی ریسک عفونت را افزایش میدهد.

همچنین ممکن است به انجماد منجر شود که خطرناک تر است.
انجماد به زمانی گفته میشود که برش جراحی پس از بخیه مجددا باز شده و اندام های داخلی بدن بیرون می آیند.

علل پارگی برش جراحی

ریسک فاکتورهای مربوط به قبل یا بعد از جراحی متعددی برای پارگی وجود دارند.

۱- چاقی.
چاقی روند ترمیم زخم را کند میکند. زیرا در بافت چربی رگ و مویرگ های خونی کمتری وجود داشته و اکسیژن رسانی محدود است.
همچنین لایه های چربی اطراف، به برش فشار زیادی وارد میکنند.

۲- سوء تغذیه.
موجب کمبود ویتامین و پروتئین های مورد نیاز برای ترمیم زخم می گردد.

۳- مصرف سیگار.
مصرف سیگار اکسیژن بافتی که برای ترمیم ضروری است را کاهش میدهد.

۴- کهولت سن.
ترمیم زخم ها در افراد بالای ۶۵ سال به کندی انجام میشود.

۵- ابتلا به برخی بیماریها.
بیماری هایی همچون تنگی عروق، گردش خون محیطی، بیماری تنفسی، ناهنجاری های قلبی-تنفسی، کم خونی، دیابت و استرس زیاد اکسیژن رسانی و در نتیجه ترمیم بافتی را تحت تاثیر قرار میدهند.

۶- عفونت.
عفونت بهبود زخم را کند میکند بنابراین ریسک پارگی برش جراحی را افزایش میدهد.

۷- عدم تبحر جراح.
در صورتی که جراح تبحر کافی نداشته باشد، ممکن است برش و بخیه آن به خوبی انجام نشده و احتمال پارگی را زیاد کنند.

۸- جراحی اورژانسی و جراحی مجدد.
جراحی اورژانسی و حیاتی ممکن است با دقت کمتری انجام گیرد.
همچنین جراحی مجدد از طریق برش قبلی، عوارض زخم مانند پارگی را افزایش میدهد.

۹- سرفه، عطسه، استفراغ.
در صورتی که شدید یا مکرر باشند، به بافت های اطراف برش فشاری وارد میکنند که برای پارگی برش کافی است.

۱۰- استروئید درمانی.
مصرف دوز بالا و طولانی مدت داروهای استروئیدی عاملی برای کند شدن ترمیم زخم است.

۱۱- نقص تولید کلاژن.
کلاژن برای ترمیم پوست در ناحیه برش ضروری است.
اما در برخی بیماری ها مانند سندروم اهلرز-دانسون (Ehlers-Danson) بدن قادر به تولید کلاژن نیست.

۱۲- تروما.
بروز حوادثی مانند برخورد شدید یا افتادن.

۱۳- زود باز کردن بخیه.
اگر هنگام باز کرد بخیه بریدگی جراحی، لبه های آن به خوبی جوش نخورده باشد امکان پارگی وجود دارد.

چگونه میتوان از پارگی برش جراحی جلوگیری کرد؟

بهترین راه پیشگیری، انجام دستورات پزشک و یادگیری دقیق مراقبت های پس از جراحی است.

۱- از بلند کردن و جابجا کردن اجسام سنگین تر از ۱۰ پوند خودداری کنید زیرا به اطراف برش فشار می آورد.

۲- تا دو هفته پس از جراحی رعایت احتیاط ضروری است.
راه رفتن پس از جراحی از لخته شدن خون و پنومونی جلوگیری میکند. اما نیاز نیست بیشتر از این فعالیتی داشته باشید.

۳- پس از دو الی ۴ هفته، فعالیت بدنی خود را افزایش دهید.
اگر فعالیت بیشتر برایتان سنگین بود، یک الی دو روز به خودتان استراحت بدهید.

۴- پس از حدود یک ماه، باز هم کمی تحرک خود را سنگین تر کنید.
اما حتما به واکنش بدنتان توجه داشته باشید و بیش از ظرفیت بدنی خود فعالیت نکنید.

درمان پارگی برش جراحی

زمان متوسط مورد نیاز برای بهبود کامل جای جراحی شکمی، یک الی دو ماه است.
در این دوره اگر به پارگی برش مشکوک بودید و یا در صورت عدم بهبود زخم جراحی، حتما به دکتر یا جراح خود مراجعه نمایید.

مهمترین اقدام برای درمان زخم، استراحت و خودداری از تحرک و بلند کردن اجسام است.

در صورت مشاهده بیرون زدگی اندام های داخلی از محل پارگی، از فشار دادن اندامها به داخل خودداری نموده و سریعا با اورژانس تماس بگیرید.

محصولات پرفروش زخم