کلیه سفارشات ثبت شده بعد از ساعت 16 روز یکشنبه 27 اسفند، در روز 5 فروردین ماه ارسال خواهد شد.

عفونت زخم سزارین

بازدید: 2,515 بازدید
عفونت زخم سزارین

عفونت زخم سزارین

سزارین چیست؟

سزارین فرایند به دنیا آوردن نوزاد با جراحی است.
پیش از هفته ۳۹ بارداری جهت تکامل جنین سزارین ممنوع است. اما گاهی به دلیل مخاطرات بارداری، قبل از هفته ۳۹ نیز انجام می شود.
طی جراحی سزارین یک برش روی دیواره شکمی و یک برش در دیواره رحم ایجاد می شود.
برش می تواند عمودی یا به صورت افقی و در زیر شکم باشد.
زخم سزارین نیازمند مراقبت و کنترل برای جلوگیری از هرگونه عارضه و عفونت است.

عوارض سزارین

تمایل به روش سزارین در دنیا رو به افزایش است.
اما این جراحی نیز عوارض خاص خود را دارد که عبارتند از:

  1. خونریزی
  2. لخته شدن خون
  3. مشکل تنفسی نوزاد، خصوصا در سزارین پیش از هفته ۳۹ بارداری
  4. افزایش ریسک در بارداری های بعدی
  5. عفونت زخم سزارین
  6. عفونت مثانه و مجاری ادراری
  7. عفونت رحم
  8. آسیب به نوزاد طی جراحی
  9. دوران نقاهت طولانی تر نسبت به زایمان طبیعی
  10. آسیب رسیدن به اندام های دیگر طی جراحی
  11. چسبندگی، فتق و دیگر عوارض جراحی شکمی
  12. آمبولی

پارگی بخیه سزارین

بخیه دیواره رحم با استفاده از نخ بخیه جذبی و بخیه دیواره شکمی با نخ معمولی انجام می شود.
یکی از عوارض بخیه باز شدن آن است که به دلایل مختلفی ممکن است اتفاق بیفتد:

علائم پاره شدن بخیه سزارین

مشاهده هریک از علائم زیر می تواند نشانه ای از باز شدن بخیه دیواره رحم یا پارگی زخم جراحی باشد:

  1. احساس سوزش
  2. درد
  3. تیر کشیدن
  4. خونریزی

کاهش عوارض سزارین

  1. یک روز پس از جراحی، بیمار باید شروع به راه رفتن کند. پیاده روی آرام و حرکت دادن پاها در حالت نشسته یا خوابیده از آمبولی و لخته شدن خون پس از سزارین جلوگیری می کند. همچنین پوشیدن جوراب ضد آمبولی توصیه میشود. قیمت جوراب ضد آمبولی
  2. مصرف آنتی بیوتیک طبق تجویز پزشک، قبل از سزارین به کاهش ریسک عفونت پس از سزارین کمک می کند.
  3. کنترل وزن در دوران بارداری و کاهش چاقی خصوصا در ناحیه شکم، در کاهش عوارض برش جراحی بسیار موثر است.
  4. ترجیحا پیش از بارداری یا در حین بارداری آزمایشات روتین عفونت باکتریایی و قارچی رحم، تخمدان و مثانه را انجام دهید.
  5. دستورات مراقبت از زخم و داروهای تجویز شده را به دقت انجام دهید.
  6. در صورت تجویز آنتی بیوتیک، در مصرف به موقع آنها تا پایان دوره درمان دقت کنید.
  7. روزانه زخم را تمیز و پانسمان آن را تعویض کنید.
  8. از پوشیدن لباس یا شلوار تنگ خودداری نمایید.
  9. استفاده از لوسیون بدن روی زخم سزارین ممنوع است.
  10. از هرگونه فعالیتی که به شکم و ناحیه برش خورده فشار وارد می کند بپرهیزید.
  11. دمای بدن خود را مرتبا کنترل کنید.

عفونت زخم سزارین

عفونت برش سزارین توسط عوامل باکتریایی ایجاد شده و علائمی همچون قرمزی، درد، تب، قرمزی و حساسیت ناحیه برش دارد.
عفونت عموما پس از مرخصی از بیمارستان و در دو هفته بعد از سزارین رخ می دهد.
بنابراین عموما در مراجعات بعدی به پزشک تشخیص داده می شود.

ریسک فاکتور های عفونت زخم سزارین

در برخی افراد احتمال بروز عفونت زخم سزارین بیشتر است.
ریسک عفونت در موارد زیر افزایش می یابد:

  1. چاقی یا اضافه وزن خصوصا در ناحیه شکمی.
  2. دیابت
  3. بیماری ضعف سیستم ایمنی همچون HIV.
  4. کوریوآمنیونیت. عفونت مایع آمنیوتیک و غشای جنینی در خلال زایمان.
  5. سابقه مصرف طولانی مدت داروهای استروئیدی خوراکی یا تزریقی.
  6. عدم مراقبت و بررسی های دوران بارداری.
  7. سابقه سزارین
  8. عدم استفاده از آنتی بیوتیک جهت پیشگیری پیش از سزارین
  9. طولانی شدن مدت زایمان یا جراحی
  10. خونریزی زیاد حین زایمان و جراحی
  11. بخیه زخم سزارین با نخ نایلونی یا گیره
  12. پارگی زخم جراحی

بیشتر بخوانید > جای زخم سزارین

علائم عفونت زخم سزارین

پس از سزارین باید زخم خود را بررسی کرده و در صورت مشاهده هریک از علائم عفونت زخم سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.

  1. شکم درد شدید
  2. قرمزی زخم سزارین و اطراف آن
  3. تورم ناحیه برش
  4. ترشح چرک از زخم سزارین
  5. درد در ناحیه برش که بهبود نیافته یا وخیم تر می شود.
  6. تب بالاتر از ۳۸ درجه
  7. درد هنگام دفع ادرار
  8. ترشحات واژینال بد بو
  9. خونریزی زیاد به صورتی که در عرض یک ساعت، یک پد بهداشتی را اشباع کند.
  10. خونریزی همراه با لخته های خونی
  11. درد یا تورم پا

تشخیص عفونت زخم سزارین

طی مراجعات بعد از سزارین پزشک از طریق علائم زیر عفونت را تشخیص می دهد.

  1. ظاهر زخم و ناحیه اطراف آن
  2. روند بهبود زخم
  3. وجود علائم اولیه عفونت
  4. وجود باکتری خاص

ممکن است پزشک زخم را باز کرده تا تشخیص دقیق انجام داده و مناسب ترین درمان را به شما پیشنهاد دهد.
در صورت وجود چرک یا ترشحات از زخم پزشک با استفاده از سوزن مقداری از آن را برداشته و جهت شناسایی نوع باکتری کشت انجام می دهد.

انواع عفونت زخم سزارین

عفونت برش سزارین به صورت سلولیت یا آبسه شکمی بروز پیدا می کند.
گاهی عفونت گسترش پیدا کرده و موجب ایجاد عوارض در اندام های داخلی دیگر، پوست، خون یا بافت اطراف می شود.

آبسه زخم سزارین

در صورت وجود آبسه، ترشحات چرکی علاوه بر خروج از برش جراحی، در حفره شکمی تجمع پیدا می کند.
آبسه ممکن است در برش دیواره رحم، بافت اسکار، تخمدان ها یا دیگر بافت های نزدیک به برش شکمی سزارین ایجاد شود.
باکتری مولد آبسه شکمی می تواند التهاب آندومتر نیز ایجاد کند.
در این صورت علائمی همچون درد، خونریزی از شکم، تورم، ترشح، تب و ضعف مشاهده می شود.

دسته بندی زخم
نوشته های مرتبط
سبد خرید

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

ورود به سایت