تجربه ی سوگواری در قرنطینه

سوگواری در قرنطینه

در دوران قرنطینه چگونه با سوگ کنار بیاییم؟

کنار آمدن با سوگ یک عزیز از دست رفته در این زمان خاص می تواند بسیار سخت باشد.

فرآیند سوگواری در شرایط عادی و ایده آل استرس زا ، دردناک و سخت است. سوگواری کردن برای عزیزی که در دوران قرنطینه کویید-19 از دست رفته می تواند چالش برانگیز باشد.

چرا همه گیری فشار بیشتری به فرد داغدار می آورد؟

ما در دوره ای نامعلوم زندگی می کنیم و با ترس ، اضطراب و بیماری احاطه شده ایم. این شرایط خاص می تواند سخت تر شود اگر فرد عزیزی را از دست داده باشیم. دلایل افزایش استرس می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • به میزان کمتری از جانب خانواده و دوستان خود حمایت حضوری دریافت می کنیم که خود این موضوع ما را مستعد آن می کند که بیشتر احساس تنهایی و ایزوله بودن کنیم.
  • میزان فعالیت هایمان کمتر می شود و این منجر می شود که زمان بیشتری برای فکر کردن داشته باشیم و کمتر به سرگرمی ها و علایقمان مشغول باشیم.
  • عدم قطعیت زیاد در مورد وضعیت اجتماعی ، سلامتی و شغلی منجر به بی ثباتی زندگی در زمان سوگواری می شود. این وضعیت می تواند مشکلاتی را برای مان در برنامه ریزی برای آینده ایجاد کند.
  • اتفاقات زیادی ما را یاد مرگ و بیماری می اندازند و باعث می شوند ازینکه در آینده ممکن است کسی را از دست دهیم بترسیم.

عوامل استرس زای دیگری نیز وجود دارند اما همان طور که میبینیم منابع فرد سوگوار در شرایط زندگی در همه گیری تحت فشار شدیدی است. در چنین شرایطی می بایست برنامه ی مشخصی داشته باشیم تا بتوانیم چالش هایی که بیماری کویید-19 برای تان ایجاد کرده است را مدیریت کنیم.

استراتژی های مقابله

در این جا پیشنهاداتی را ارائه می دهیم که به شما کمک می کند تا در این شرایط بهبود یابید :

  • باید این را بدانیم که سوگواری کردن در زمانی که در یک بحران سلامتی قرار داریم سخت تر است. شما منابع استرس زای دیگری نیز دارید که می بایست به آن ها نیز رسیدگی کنید پس تمرین کنید که نسبت به خود شفقت داشته باشید. نشانه های خود انتقادی می تواند به شکل باورهایی مثل می توانستم بهتر رفتار کنم یا در مدیریت شرایط شکست خوردم نمود پیدا کند. در صورتی که متوجه استرسی که زندگی در همه گیری برای ما آورده است نباشیم ، ممکن است خودمان را در مورد چیزهایی که خارج از کنترل و اراده ی ما هستند سرزنش کنیم.
  • حفظ کردن ارتباط با دیگران زمانی که سوگوار و در قرنطینه خانگی هستیم مهم است. معمولا وقتی کسی را از دست داده ایم و سوگواری می کنیم حال و حوصله ی صحبت با دیگران را نداریم. اگر احساس می کنید که برای صحبت کردن با دیگران انگیزه ای ندارید برای تماس تلفنی یا تصویری وقت مشخص کنید. این مکالمات را مثل جلساتی در نظر بگیرید که باید حتما در آن ها شرکت داشته باشید. می توانید قبل از جلسات با آنها زمان را مشخص کنید تا احتمال پیگیری شما بیشتر شود.
  • برای فعالیت های معطوف به سوگ و فعالیت های مربوط به آینده به تناوب وقت بگذارید. این ایده از مدل فرآیند دوگانه سوگ گرفته شده است که افراد به تناوب برای فعالیت های مربوط به سوگ (مثل نگاه کردن به عکس فرد از دست رفته ، گریه کردن و … ) و فعالیت های مربوط به آینده (مثل برنامه ریزی آینده و مشغولیت به سرگرمی ها) زمان می گذارند.
  • زمانی که اخبار گوش می دهید یا می خوانید را به حداقل برسانید. این شامل اعلامیه های دولتی و مقامات بهداشتی نمی شود. غیر از این موارد هر خبری که ممکن است استرس شما را بیشتر کند دنبال نکنید.

شاید انجام این تمرین به شما کمک کند ؛ به این فکر کنید که عزیز از دست رفته ی شما دوست دارد در این شرایط چگونه واکنش نشان دهید؟ می توانید برای ایجاد استراتژی های مقابله ای جدید از این تمرین استفاده کنید.  تمرین دیگر آن است که اگر شما می توانستید 10 سال بعد با این شخص صحبت کنید، دوست دارید در مورد نحوه کنار آمدن تان با این شرایط (همه گیری) به او چه بگویید؟ این دو استراتژی آخر ممکن است برای همه مناسب نباشد ، بنابراین تنها در صورت مناسب بودن از آنها استفاده کنید.

جمع بندی

همه ی ما در شرایطی سخت و استرس زا زندگی می کنیم. زندگی در همه گیری مخصوصاً برای داغدیدگان چالش برانگیز خواهد بود. داشتن یک برنامه مقابله ای مشخص ضروری است و برخی از استراتژی های پیشنهاد شده در بالا ممکن است بخشی از آن برنامه را تشکیل دهند.

بازارطب