آسیب و پارگی تاندون آشیل

تاندون آشیل چیست؟

آسیب تاندون آشیل فقط مختص به ورزشکاران نیست بلکه طی فعالیت های روزانه نیز امکان وقوع دارد. آشیل در واقع بزرگترین تاندون بدن است. این تاندون موجب کشش از استخوان های پاشنه به ماهیچه های کف پا می شود. تاندون آشیل را به صورت یک باند پشت قوزک و در بالای پاشنه حس می شود. این تاندون به خم و راست کردن انگشتان پا کمک می کند. آسیب تاندون آشیل بر خلاف تصور عموم، رایج است. سوزش و درد خفیف تا متوسط عارضه آن بوده و درد شدید پارگی نسبی یا کامل تاندون آشیل را نشان می دهد.

علل آسیب تاندون آشیل

تمام حرکات، فعالیت ها و یا ورزش هایی که نیاز به حرکات سرعتی و جهشی پا دارند احتمال آسیب تاندون آشیل پا را افزایش می دهند مانند:

تنیس
رقص
دویدن
فوتبال
بیسبال
والیبال
بسکتبال
ژیمیناستیک

مردان بالای ۳۰ سال به طور خاص در معرض آسیب تاندون آشیل هستند.

ریسک آسیب تاندون آشیل

موارد زیر احتمال آسیب دیدن تاندون پا را افزایش می دهد:

سفتی یا انقباض زیاد عضلات پا یا تاندون ها
پوشیدن طولانی مدت کفش پاشنه دار که به تاندون ها فشار وارد می کند
مصرف داروهای گلوکوکورتیکوئیدی یا برخی آنتی بیوتیک ها همچون فلوروکینولون ها
داشتن کف پای صاف، موجب می شود هنگام قدم برداشتن تاندون ها دچار کشیدگی شوند

نشانه های آسیب به تاندون آشیل

واضح ترین نشانه آن درد بالای پاشنه خصوصا هنگام کشش پا یا استادن است. این درد ممکن است خفیف و موقتی باشد. در صورت پارگی تاندون آشیل درد مستمر و شدید خواهد بود. محل تاندون حساس به لمس، متورم و سفت شده است. در صورت پارگی تاندون آشیل ممکن است صدایی پارگی را بشنوید. برخی مواقع کبودی در محل مشاهده می شود. خم و راست کردن و تکان دادن انگشتان پا هنگام قدم برداشتن مشکل خواهد بود.

تشخیص آسیب تاندون آشیل پا

پزشک ابتدا یک بررسی فیزیکی انجام داده و پا را معاینه می کند. وضعیت راه رفتن یا دویدن گاهی علت آسیب آشیل است. تست کشش کف پا روش دیگری برای تشخیص است. بیمار روی یک صندلی زانو زده یا روی شکم می خوابد. پزشک کف پای سالم را فشار می دهد. این کار موجب کشش تاندون و حرکت ناخودآگاه پا می شود. این ازمایش روی پای دیگر نیز انجام می شود. در صورت پارگی تاندون آشیل، پا تکان نمی خورد زیرا ماهیچه کف پا اتصال خود به پا را از دست داده است.

درمان آسیب تاندون آشیل

آسیب های خفیف تا متوسط معمولا خود به خود و با مراقبت های اولیه بهبود می یابند. برای سرعت بخشیدن به بهبودی به نکات زیر توجه کنید:

به پاهای خود استراحت دهید.
ترجیحا از عصای مخصوص استفاده کنید.
بخوابید و پاهای خود بالا برده و به دیوار تکیه بدهید.
تا جایی که می توانید از افتادن وزن روی پاهایتان جلوگیری کنید.
تا ۲۰ دقیقه پس از وقوع آسیب کمپرس سرد روی موضع قرار دهید.
با استفاده از باند کشی پا و قوزک را محکم ببندید تا تورم کاهش یابد.
از مسکن های ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن استفاده کنید.
حرکات کششی و قدرتی انجام را با تجویز و تحت نظارت فیزیوتراپ یا متخصص خود انجام دهید.
استفاده از کفی طبی برای بالا بردن پاشنه کمک کننده است. این کار از آسیب بیشتر و کشش شدید تاندون آشیل ممانعت می کند.

زمان بهبود پارگی تاندون آشیل

بهبود آسیب دیدگی تاندون ممکن است ماه ها به طول بی انجامد. اما در کل به شدت آسیب بستگی دارد. انجام فعالیت های معمول روزانه مانعی ندارد. اما تا زمانی که شرایط زیر برقرار نشده از فعالیت شدید یا ورزش بپرهیزید: