آسیب تاندون روتاتور كاف بازو

تاندون روتاتور
تاندون روتاتور
آسیب تاندون روتاتور كاف بازو

آسیب تاندون روتاتور كاف بازو

تاندون روتاتور كاف بازو

پارگي و آسیب اين تاندون‌ها می‌تواند به زندگي ورزشي يك قهرمان پايان دهد و در ضمن از شایع‌ترین دلايل درد شانه در افراد مختلف است، خوب حالا سؤال اين است كه روتاتور كاف چيست و چطور آسیب می‌بیند؟

روتاتور كاف

 روتاتور كاف به ٤ تاندوني گفته می‌شود كه شانه را احاطه کرده‌اند( همان‌طور كه در شكل می‌بینید) و باعث استحكام مفصل شانه شده و در ضمن اجازه حركت در جهات مختلف را به شانه می‌دهند.

آسیب ناگهاني و همین‌طور آسیب‌های مكرر و وارد شدن استرس و فشار مداوم به مفصل شانه باعث پارگي اين تاندون‌ها و نهایتاً درد شانه می‌شود.

علل آسیب

در بيشتر موارد علت آسیب، همان افزايش سن و وارد شدن استرس و فشار مداوم به اين گروه تاندون‌ها است.

اين استرس مداوم می‌تواند با ورزش‌هایی كه بخصوص با حركت مداوم شانه همراه هستند مثل بيسبال، تنيس، شنا، وزنه‌برداری و فوتبال در ارتباط باشد.

با افزايش سن هم كه خون‌رسانی اين تاندون‌ها كمتر شده و پديده آرتروز و ايجاد خارهاي استخواني باعث آسیب بيشتر می‌شوند.

پارگي حاد

آسیب حاد تاندون در فردي با مشكلات قبلي تاندون ممكن است با بلند كردن يك جسم سنگين اتفاق بيفتد و در فردي سالم ممكن است به دلیل افتادن روي زمين با فشار روي بازو رخ دهد.

پارگي مزمن

 اين نوع آسیب در افرادي اتفاق ميفتد كه به دلیل ورزش يا شغل خود از دست خود طوري استفاده می‌کنند كه حالت كشيده بالاي سر داشته باشد مثل نقاش‌ها و يا ورزشكاران تنيس و بيسبال

تاندينيت

وقتي سن ما بالا می‌رود، خون‌رسانی  به تاندون‌ها كاهش می‌یابد، همین‌طور

عضلات تحليل رفته و به اصطلاح دژنرسانس پيدا می‌کنند، بنابراين احتمال آسیب تاندون‌ها  با ورزش و فعالیت‌های روزانه سنگين افزايش می‌یابد

بیشتر بخوانید > آسیب و پارگی تاندون آشیل

علائم

علائم اين مشكل عبارت‌اند از: درد شانه و بازو كه بخصوص در هنگام شب و خوابيدن روي شانه مبتلا خود را نشان می‌دهد. و البته اين درد زير آرنج احساس نمی‌شود و همین‌طور با حركت بازو در بعضي جهات هم تشديد می‌شود.

اگر آسیب حاد بوده است اين درد شديد است ولي اگر اين آسیب در اثر ارتروز و سن به‌تدریج ایجادشده ابتدا خفيف است.

 

چه وقت به پزشك مراجعه كنيد؟

هر زمان شما آسیب و درد حاد و يا مزمن شانه داشتید حتماً براي تشخيص و درمان بايد به پزشك متخصص درد مراجعه كنيد ؛

همچنين هر زمان باوجود استراحت، استفاده از يخ و داروهاي ضدالتهاب مثل گروه بروفن درد شانه شما بهتر نشد، و هر زمان در انجام كارهاي روزانه يا ورزشي كه قبلاً انجام می‌دادید مشكل پيدا كرديد، و يا دست خود را نمی‌توانستید به بالاي سر ببريد بازهم حتماً به متخصص مربوطه مراجعه كنيد.

به ياد داشته باشيد كه تشخيص به‌موقع و زودهنگام پارگي روتاتور كاف، خيلي زياد در بهبودي و حفظ حركت و قدرت اين تاندون‌ها و شانه نقش دارد.

نکته مهم

يك نكته مهم اين است كه اگر شما به دنبال افتادن زمين و يا يك تصادف دچار آسیب حاد شده‌اید حتماً به اورژانس يك بيمارستان مراجعه كنيد؛ همین‌طور اگر زخم بازدارید و يا احتمال شكستگي استخوان می‌دهید، و يا اگر بی‌حسی در دست خود احساس می‌کنید يا اصلاً شانه خود را نمی‌توانید حركت بدهيد بازهم به اورژانس رفتن در اولويت است.

تشخیص

تشخيص هميشه اول با معاينه پزشك متخصص است كه بعد از آن ممكن است درخواست:

عكس ساده، ام آر آی، سونوگرافي، و يا آرتروگرام كند.

درمان

مثل تمام آسیب‌های تاندوني خفيف تا متوسط ،اولين درمان استراحت، يخ درماني و استفاده از داروي ضدالتهاب غير استروييدي مثل ادويل يا بروفن است.

همین‌طور فيزيوتراپي براي كمك به حفظ دامنه حركتي شانه بسیار مفيد است و البته متخصص درد و يا ارتوپد از تزريق داخل مفصلي شانه براي كمك به كاهش درد و همین‌طور بلوك اعصاب مفصلي براي ادامه فيزيوتراپي استفاده می‌کنند.

جراحي فقط در موارد شديد كه آسیب حاد و پارگي كامل تاندون اتفاق افتاده است و يا درد مزمن شانه به درمان‌های معمول جواب نداده است، انجام می‌شود.

درمان جراحی

درمان جراحي همچنين براي افراد ورزشكار حرفه‌ای و يا هر فردی كه به دلیل شغل خود مدام از شانه خود استفاده می‌کند، استفاده می‌شود.

درمان جراحي به دو روش باز يا كلاسيك و همین‌طور آرتروسكوپيك انجام می‌شود كه روش دوم با برش کوچک‌تر و با ورود يك دوربين كوچك به داخل مفصل  براي كمك به انجام جراحي زير دیدمستقیم انجام می‌شود.

به‌هرحال در هر دو روش انجام بازتواني پس از عمل بسيار مهم است،  اين بازتواني شامل استفاده از اسلينگ براي بی‌حرکت كردن شانه به مدت ٤ تا ٦ هفته است، پس از آن فيزيوتراپي passive  شروع‌شده و بالاخره پس از ٨ تا ١٢ هفته فيزيوتراپي active شروع خواهد شد كه خود فرد هم به‌صورت فعال در آن شركت داشته و بازو و شانه خود را حركت می‌دهد.

پيشگيري

به‌هرحال پيشگيري كامل ممكن نيست چراكه همه با روند پيري روز روبرو می‌شویم اما می‌توان باکارهایی احتمال اين آسیب را كم كرد:

نرمش و گرم كردن مفصل شانه قبل از شروع ورزش‌های سنگين، تقويت مفصل شانه با انجام حركات ورزشي روزانه، بلند نكردن وزنه‌های سنگين تا بالاي سر، و استراحت‌های كوتاه در فواصل ورزش و كارهاي روزانه كه با حركت زياد شانه و بازو همراه هستند.

بهبود

در بيش از نيمي از افراد دچار آسیب اين تاندون با همان درمان conservative يعني استراحت و بلوك عصبي و دارو درماني تا حدود ٦ هفته بهبودي حاصل می‌شود.

 

 به‌طور حتم، ريكاوري پس از عمل طولانی‌تر است و حداقل ٣ ماه تا انجام حركات خفيف شانه و ٦ ماه تا شركت در فعالیت‌های سنگین‌تر زمان می‌برد.

مترجم و ویرایشگر : دکتر مریم ظفرقندی (فلوشیپ فوق تخصص درد)

بازارطب
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *