رژیم های کتوژنیک پیشرفت های جدید بر پایه متابولیسم

رژیم های کتوژنیک پیشرفت های جدید بر پایه متابولیسم
رژیم های کتوژنیک پیشرفت های جدید بر پایه متابولیسم

بسیاری از کودکان و بزرگسالان علیرغم ابتلا به صرع هنوز کاندید جراحی نیستند. بسیاری از این افراد به سمت رژیم های درمانی از جمله رژیم کتوژنیک ، رژیم تری گلیسرید متوسط زنجیر (MCT)، رژیم اصلاح شده اتکینز (MAD) ، و درمان با نمایه گلایسمیک پایین (LGIT) سوق داده می شوند.

رژیم های کتوژنیک برای درمان شرایط نورولوژیک غیر از صرع ازجمله آلزایمر و سرطان نیز مورد مطالعه قرار گرفته اند.

هرچند رژیم کتوژنیک (KD) در درمان حدود 50 درصد از کودکانی که از آن استفاده کرده اند مفید واقع شده اند اما در بسیاری از بیماران از جمله بزرگسالان و خانواده های پرجمعیت که دارای چند فرزند هستند و بیمارانی که از ابتدا رژیم پر کربوهیدرات داشته اند تغییر سبک زندگی به رژیم کتوزنیک خیلی سخت بوده منجر به بررسی هایی جهت تعیین رزیم جایگزین مناسب برای این بیماران شد.

رژیم MCT حاوی روغن های کتوژنیک است که امکان مصرف کربوهیدرات بیشتری نسبت به رژیم KD فراهم می کند. درحالی که رزیم کتوژنیک کلاسیک موجب افزایش سطح کتون سرم، چاقی (در طول سه ماه) و کمبود مواد معدنی می شد بدون اینکه اثری در رشد و کارایی داشته باشد.

در رژیم LGIT از کربوهیدرات های با نمایه گلایسمی پایین تر از 50 استفاده می شود. هرچند کتون های سرم افزایش می یابند اما این افزایش در سطح کم و بدون نیاز به تحمل گرسنگی حفظ می شود. در کودکانی که این رژیم را برای مدت 3 ماه رعایت کردند حملات صرع به میزان 50 درصد کاهش یافت.

چهارمین رژیم کتوژنیک MAD است که برای بیماران سرپایی توصیه می شود. که در آن رژیم اتکینز اصلاح شده و محدودیت کالری، مایعات و پروتئین ندارد. کربوهیدرات ها به 10 گرم در روز برای کودکان و 20 گرم در روز برای بزرگسالان محدود شده و مصرف چربی ها به منظور حفظ کتوزیس توصیه می گردد. در مواردی که از این رژیم استفاده شده است 44 درصد بیماران بیش از 50 درصد کاهش حملات صرع را در طول 6 ماه داشته اند و در 26 درصد از ایشان بیش از 90 درصد بهبودی حاصل شده است.

از عوارض رژیم KD عبارتند از هایپرکلسترولمی، کمبود املاح، اسیدوز، یبوست و کاهش وزن که می توان توسط رژیم جایگزین از جمله MAD وLGIT از بروز این عوارض جلوگیری کند.

پیشگیری از گرسنگی و استفاده از مکمل های کلسیم، سلنیم، روی و ویتامین D از دیگر راهکارها است.

علیرغم اینکه رژیم کتوژنیک و گرسنگی هر دو باعث کاهش حملات صرع می شود آزمایشات بالینی نشان می دهد که این اثرات با دو مکانیسم متفاوت انجام می گردد.

در مقایسه اثرات رژیم LGIT برکاهش حملات صرع و اینکه کاهش قند خون بیشتر موثراست یا افزایش کتون ها، مشاهده می شود که یکی از عوامل لازم برای اثرات ضد تشنج این رژیم NRSF (Neuron- Restrictive Silencer Factor) است.

موش هایی که NRSF در آنها Knock Down شده بود بعد از درمان کتوژنیک در مقابل حملات بعدی صرع محافظت شدند که نشان می دهد رژیم کتوژنیک به عواملی بیش از مهار گلیکولیز وابسته است.

رژیم کتوژنیک اثرات ضد تشنج خود را ازطریق نوروترانسمیتر مهاری GABA انجام می دهد.

مترجم و ویرایشگر : دکتر نیره اسماعیل کابلی (متخصص تغذیه و رژیم درمانی)

بازارطب
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *