استئومیلیت

استئومیلیت osteomyelitis چیست؟

استئومیلیت به معنی عفونت استخوان و مغز استخوان می‌باشد. این التهاب بیشتر همراه با عفونت باکتریایی است.
استئومیلیت یکی از از علل ناتوانی بیماران بوده و هزینه های زیادی را به سیستم بهداشت و درمان تحمیل می کند.

علل استئومیلیت

یکی از علل استئومیلیت، زخم های مزمن و درمان نشده هستند. در این زخم ها عفونت گسترش یافته و با پیشروی و تخریب بافت عضلانی، به بافت استخوانی می رسد.

باکتری به سه طریق ممکن است به استخوان برسد

1. از راه جریان خون به خصوص در حضور عفونت سایر بافتها مثلاً سلولیت پوست
2. از راه ترومای نافذ مثلاً شکستگی باز
3. از راه مداخلهٔ پزشکی برای مثال به دنبال تثبیت شکستگی با جراحی

شایعترین عامل التهاب استخوان، باکتری استافیلوکوک می‌باشد. در سایر موارد اغلب باکتری‌هایی مانند استرپتوکوک، انتروباکترها و مایکوباکتریوم و گاهی قارچها عامل بیماری می‌باشند. در کم‌ خونی سلول داسی‌ شکل اغلب عامل بیماری زا سالمونلا است. استئومیلیت مزمن ممکن است به علت وجود باکتری های داخل سلولی (داخل سلول‌ های استخوان) باشد. این باکتری‌ ها قادر به هجوم به سلول‌ های استخوانی هستند.

برخی از افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به استئومیلیت هستند

از جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1. بیماران دیابتی
2. بیماران همودیالیز
3. بیماران دچار آنمی داسی شکل
4. معتادان مواد مخدر
5. سالمندان

علایم استئومیلیت: درد، تب و لرز

در معاینه فیزیکی اندام دچار عفونت همراه با درد و تندرنس است.
دقیق ترین و حساس‌ ترین روش تشخیص این بیماری ام آر آی است.
در موارد خاصی همچون زخم پای دیابتی و عفونت ستون فقرات از آن استفاده می‌ شود.

درمان استئومیلیت عفونی

استئومیلیت عفونی یک بیماری خطرناک است که معمولا بصورت درد شدید در استخوان و تورم آن خود را نشان می دهد.
این بیماری نیاز به درمان سریع دارد و درمان آن بصورت بستری بیمار در بیمارستان و تجویز آنتی بیوتیک تزریقی می باشد.
درمان قطعی با انجام کشت از عفونت استخوان و تعیین آنتی بیوتیک تخصصی برای درمان آن انجام می شود.

باکتری در زخم

تجمع باکتری ها در زخم به حالت های زیر دیده می شود:

1. آلودگی
   باکتری های زخم افزایش در تعداد ندارند و باعث ایجاد مشکلات بالینی نمی شوند.
2. کلونیزاسیون
   باکتری ها تکثیر پیدا کرده اند ولی هنوز بافت را تخریب نکرده اند.
3. عفونت
   باکتری ها تکثیر پیدا کرده و باعث تخریب بافت شده اند.
   درمان زخم مختل شده است.
   باکتری ها و عفونت ممکن است منتشر شده و باعث ایجاد عفونت سیستمیک شوند.

مدیریت اگزودا در زخم همراه با عفونت استخوانی

به روش های زیر قابل انجام می باشد:

1. عمل جراحی و دبریدمان زخم
   جهت حذف بافت مرده روی زخم و افزایش تاثیر داروها
2. قرار دادن درن در محل
   برای کشیدن و تخلیه ترشحات و عفونت زخم
3. پانسمان جاذب
   برای جذب ترشحات اضافی زخم و کم کردن جمعیت باکتری ها در زخم
4. وکیوم تراپی
   درمانی تخصصی که با مکش روی زخم موجب بسته شدن سریعتر زخم می گردد

شواهد موجود از مطالعات در استفاده از پانسمان های مختلف تاثیر پانسمان نقره را در مورد زخم های عفونی بهتر ارزیابی می کند.
ضد عفونی کننده ها بطور وسیع برای ضدعفونی کردن زخم های باز عفونی حاد و مزمن استفاده می شوند.

پانسمان نقره چیست و نحوه استفاده از آن چگونه است

مراقبت های لازم از بیمار دچار استئومیلیت

• دریافت مایعات به میزان کافی
• استفاده از مسکن و تب بر در صورت نیاز
• بی حرکت کردن اندام با استفاده از آتل و بالا نگه داشتن اندام

تشخیص پرستاری مرتبط با استئومیلیت

1. درد شدید مربوط به التهاب و تورم اندام
2. اختلال تحرک فیزیکی مرتبط با درد
3. اختلال تمامیت پوست مربوط به اثرات عمل جراحی، بی تحرکی
4. خطر عفونت مربوط به آبسه استخوان یا آسیب های پوستی

محصولات پرفروش زخم