پای پرانتزی در کودکان

پای پرانتزی در کودکان

پای پرانتزی چیست؟

پای پرانتزی یکی از بیماری های ارتوپد اطفال بسیار شایع است. در بیشتر کودکان زیر دو سال، پای پرانتزی یکی از اشکال نرمال پا است. پای پرانتزی در کودکان به دلیل متمایل شدن پا به سمت خارج شکل میگیرد. در اکثر موارد، طی رشد کودک پای پرانتزی بهبود می یابد. اگر پای پرانتزی تا ۳ سالگی رفع نشود، ممکن است دلیل دیگری همچون بیماری بلانت یا ریکتز داشته باشد. پای پرانتزی در نوجوانان عموما به دلیل اضافه وزن ایجاد میشود.

علل ایجاد پای پرانتزی

1. ژنوواروم
   پزشکان پای پرانتزی در کودکان زیر ۲ سال را ژنوواروم فیزیولوژیک مینامند. در کودکان مبتلا، پای پرانتزی تا حدود ۱۸ ماهگی همراه با رشد کودک بهبود می یابد. در سن ۳ تا ۴ سالگی حالت پرانتزی پا اصلاح شده است.
2. بیماری بلانت
   این بیماری ممکن است در نوزادان و نوجوانان ایجاد شود. عارضه آن غیر طبیعی بودن صفحه رشدی در قسمت بالایی تیبیا است. صفحات رشدی در انتهای استخوان های دراز کودکان قرار دارند. این صفحات نشان دهنده شکل و طول استخوان ها در بزرگسالی هستند. ممکن است در کودک زیر ۲ سال افتراق ژنوواروم فیزیولوژیک از بیماری بلانت غیر ممکن باشد. پای پرانتزی کودک مبتلا به بلانت، در سن ۳ سالگی وخیم تر شده و احتمالا در تصویر برداری اشعه ایکس نیز قابل مشاهده است.
3. ریکتز
   یک بیماری استخوانی در کودکان است. علت ایجاد این بیماری عدم دریافت میزان کافی کلسیم، فسفر و ویتامین دی است. این ترکیبات برای رشد صحیح استخوان ها ضروری هستند. یکی از انواع بیماری ریکتز، نوع ارثی آن است. در ریکتز ارثی بدن قادر به جذب ویتامین دی نیست.
4. آکندروپلازی
   یک نوع ناهنجاری استخوانی است که استخوان ها به اندازه کافی رشد نمیکنند.
   در موارد نادری پای پرانتزی به علت ناهنجاری های ژنتیکی اتفاق می افتد.
5. شکستگی
6. تومور استخوانی.

علائم پای پرانتزی در کودک

1. رایج ترین مشخصه آن، الگوی غیر طبیعی راه رفتن کودک است. در زمان ایستادن یا راه رفتن کودک، به خوبی قابل تشخیص است.
2. کودک مبتلا تاخیر در راه رفتن ندارد.
3. میزان پرانتزی بودن پا در افراد مختلف متفاوت است.
4. پای پرانتزی هیچ گونه دردی ایجاد نمیکند.
5. پرانتزی ماندن پا در بزرگسالی موجب درد در زانو، لگن و قوزک پا میشود. زیرا پای پرانتزی به سایر مفاصل فشار وارد میکند.
6. در بعضی کودکان تمایل پا به سمت داخل همزمان دیده می شود.
7. پیچ خوردن مداوم پا هنگام راه رفتن.

درمان غیر جراحی پای پرانتزی

اگر به موقع و در سن پایین تشخیص داده شود، شاید استفاده از کمربند یا گچ گرفتن آن را درمان کنند. اما این درمان در سنین نوجوانی تاثیر گذار نیست.

روش درمان غیر جراحی ممکن است بر اساس نوع، علل و سن کودک متفاوت باشد.

1. ژنوواروم فیزیولوژیک
   تقریبا در تمام موارد با رشد کودک بهبود می یابد. رفع این مشکل معمولا در سن ۳ الی ۴ سالگی اتفاق می افتد.
2. بیماری بلانت نوزادی یا ریکت درمان نشده.
   منجر به وخیم شدن حالت پرانتزی پا در سنین بالاتر میشود. نیاز به درمان خاصی ندارد. اما پزشک باید هر ۶ ماه کودک را ویزیت کند.
3. ریکت
   پزشک برای درمان دارویی، شما را به یک متخصص متابولیسم ارجاع میدهد. تاثیر این بیماری با دارو قابل کنترل است. همزمان درمان های ارتوپدی اطفال نیز برای کودک انجام میشود.

جراحی پای پرانتزی

1. ژنوواروم فیزیولوژیکی.

   در موارد نادری این بیماری در کودکی به طور کامل درمان نمی شود. بنابراین در نوجوانی و در صورت افزایش حالت پرانتزی پا، جراحی الزامی است.

2. بیماری بلانت.

   در صورت پیشرفت پای پرانتزی در کودک زیر ۴ سال علی رغم گچ گرفتن، جراحی ضروری است.
   جراحی تا سن ۴ سالگی باید انجام شود.
   جراحی از آسیب بیشتر و دائمی به ناحیه در حال رشد پا و زانو پیشگیری میکند.

3. ریکت.

   گاهی با وجود مصرف دارو و درمان ارتوپدی، پای پرانتزی در کودک مبتلا به ریکت درمان نمی شود. بنابراین جراحی آخرین گزینه درمان است.