شکستگی تنشی استخوان یا شکستگی استرسی!
شکستگی تنشی یا استرسی استخوان چیست؟
یک ترک کوچک در استخوان پا یا مچ شکستگی تنشی نامیده می شود. در این وضعیت استخوان دچار شکستگی شده اما تغییر موقعیت نداده است. فشار منجر به این آسیب اندک اما مداوم است. اما گاهی کبودی شدید پا یا مچ نیز به عنوان نوعی شکستگی تنشی استخوان در نظر گرفته می شود. از مچ به پایین شایع ترین محل شکستگی های ناشی از استرس است.
علل شکستگی تنشی استخوان چیست؟
شکستگی استخوان به دلیل انجام فعالیت های شدید مداوم و تکراری مانند دوندگی یا کشتی ایجاد می شود. به مرور زمان استفاده ی مداوم و زیاد از پا در این فعالیت ها منجر به خستگی و ضعف مفرط پاها می گردد. پس از آن عضلات و بافت های پا دیگر قادر به تحمل تغییرات، حرکت ها و جذب فشار هنگام حرکات ساده ای همچون راه رفتن، ایستادن و پریدن نیستند. به طور کلی شکستگی های تنشیبه سه شکل ایجاد می شوند:
- افرادی با استخوان های سالم که از استخوان یا مفاصل خود طی حرکات مداوم و تکراری استفاده می کنند
- افرادی که استخوان های سالمی دارند اما به طور ناگهانی و بدون آمادگی قبلی، شدت، زمان یا حجم فعالیت ورزشی خود را چند برابر می کنند
- افرادی که استخوان های ضعیف داشته یا مبتلا به پوکی استخوان هستند و ممکن است حتی طی فعالیت های بدنی ساده ای مانند راه رفتن دچار این عارضه شوند
عوامل مستعد کننده شکستن استخوان
- پوشیدن کفش کهنه، با زیره ساییده
- استفاده از کفش هایی با جنش سخت
- تحت فشار قرار گرفتن انگشتان در کفش
- وجود برخی اختلالات پا مانند بونیون یا انحراف انگشت شست پا
- استفاده از کفش پاشنه بلند یا پنجه باریک که فشار ناشی از وزن را به خوبی و به طور مساوی در پا پخش نمی کند
کدام قسمت های پا دچار شکستگی تنشی می شوند
هر قسمتی از پا خصوصا از مچ به پایین می تواند به این عارضه مبتلا گردد. اما استخوان هایی که ریسک بالاتری دارند عبارتند از:
- استخوان پاشنه
- استخوان نزدیک به قوزک پا
- استخوان های تشکیل دهنده مفاصل قوزک و مچ پا
- استخوان های متاتارسال که انگشت ها را به قسمت میانی پا متصل می کنند
علائم رایج شکستگی تنشی استخوان
- تورم
- درد پا
- کبودی
- حساسیت به لمس
درمان شکستگی تنشی استخوان
به محض اینکه متوجه وجود این نوع از شکستگی شدید هر نوع فعالیتی که درد پایتان را بیشتر می کند متوقف کنید.ابتدا باید مشکل به طور دقیق با عکس برداری اشعه ایکس، MRI، بررسی تراکم استخوانی و معاینه فیزیکی تشخیص داده شود. از آزمایشات خون نیز هر گونه کمبود مواد مغذی دخلی مانند کلسیم را نشان می دهند. بر اساس تاریخچه وضعیت سلامت بیمار و شرایط کنونی وی فعالیت فیزیکی و عادات روزانه او نیاز به تغییراتی دارند. درمان این مشکل نباید تهاجمی باشد. مجموعه ای از موارد به کنترل و بهبود شکستگی استرسی استخوان کمک می کنند:
- استفاده از کفش های مخصوص
- مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
- فشار درمانی با باندپیچی نمودن ناحیه آسیب دیده
- قرار دادن کمپرس سرد طی ۲۴ ساعت اولیه ایجاد آسیب
- مصرف مکمل های ویتامین دی و کلسیم، در صورت کاهش تراکم یا پوکی استخوان
- استراحت عمومی و استراحت دادن به پای آسیب دیده کلید اصلی و اولیه درمان است
درمان پای دچار شکستگی تنشی استخوان بر اساس محل آن بین ۴ تا ۶ هفته به سازمان نیاز دارد. پس از آن می توانید به مرور فعالیت ورزشی را با انجام حرکات ساده یا شنای سبک آغاز کنید. در صورتی که درد ادامه دار شده یا با استراحت بهبود نیابد نیاز به درمان های محافظه کارانه اما تخصصی تری وجود دارد. گاهی بیمار برای بهبودی کامل نیاز به کست، گچ گرفتن و یا جراحی دارد.
پیشگیری از شکستگی تنشی استخوان
- ایجاد تنوع در شدت، قدرت و تکرار حرکات ورزشی
- ممانعت از افزایش ناگهانی و بدون آمادگی شدت تمرینات ورزشی
- خوردن غذاها و مکمل های غنی از کلسیم و ویتامین دی برای کمک به حفظ تراکم استخوانی
- عدم مصرف سیگار، مصرف دخانیات و نیکوتین سیستم ایمنی و ترمیمی بدن را تضعیف می کند
- پوشیدن کفش مناسب و ورزشی با کفی طبی ضد استرس که فشار را به طور متعادل در پا پخش کند
