سندرم هایپر موبیلیتی مفصل و علائم آن
سندرم هایپر موبیلیتی مفصل و علائم آن
هایپر موبیلیتی مفصل
شعاع حرکت مفصل افراد مبتلا به این سندرم به آسانی و بدون حس درد بیشتر از اندازه معمول است. علت عمده سندرم هایپرموبیلیتی مفصل این است که کلیه عضلات و بافت های نگهدارنده ی مفصل شامل لیگامنت ها و کپسول مفصلی نرم و شل هستند. این عضلات ضعیف اطراف مفاصل مبتلا موجب حرکاتی با شعاع بیشتر می شوند. سندرم هایپر موبیلیتی در مفاصل زیر شایع تر است:
- زانو
- آرنج
- شانه
- انگشتان
- مچ دست
هایپر موبیلیتی مفاصل خصوصا در کودکان شایع است زیرا در سنین پایین قدرت و سختی بافت های اطراف مفاصل بدن هنوز کامل نشده است. کودکان مبتلا معمولا در رشد مفصلی نیز دچار مشکل می شوند.
علائم سندرم هایپر موبیلیتی مفصلی
اگر هایپرموبیلیتی مفاصل با علائم زیر همراه باشد سندرم شناخته می شود:
- خستگی مفرط
- نازکی و شلی پوست
- در رفتگی مداوم مفصل
- سرگیجه و احساس گیجی
- صدای کلیک مفاصل هنگام حرکت
- پیچ خوردگی و کشیدگی مداوم عضلات
- ابتلا به آسیب های عضلانی و اسکلتی مکرر
- خستگی زود رس پس از فعالیت های بدنی روزمره
- مشکلات گوارشی همچون اسهال یا سندرم روده ی تحریک پذیر (IBS)
علل رایج سندرم هایپر موبیلیتی مفصل
عموما بدون دلیل مشخص و دقیق به وجود می آید و تنها عارضه ی آن شل بودن بافت های مفصلی است. از جمله علت های ذکر شده برای این سندرم عبارتند از:
- سختی یا مقاومت عضلانی
- سندرم ایلرز-دانلوس (EDS)
- عدم احساس کشیدگی عضلات
- شکل استخوان یا عمق کاسه مفصلی
- سابقه خانوادگی سندرم هایپر موبیلیتی (ژنتیک)
- تغییر در ساختار پروتئین های موجود در ماهیچه مانند کلاژن
برخی افراد مبتلا دچار سفتی یا درد درم فاصل می شوند. در برخی موارد نادر مفصل مبتلا به دلیل سایر مشکلات و بیماری های زمینه ای به وجود می آید که برخی از آنها در ادامه ذکر شده اند:
- سندرم داون
- سندرم مورکیو، یک سندرم ارثی منجر به اختلالات متابولیسم
- دیسوستوز کلیدوکرانیال که نوعی سندرم بافت همبند است (بافت اتصال دهنده)
درمان سندرم هایپر موبیلیتی
معمولا افراد مبتلا تنها یک علامت شاخص این بیماری را دارند. اما اگر این سندرم با مشکلات زیر همراه باشد پیگیری پزشکی ضروری است:
- تغییر ناگهانی در ظاهر مفاصل
- تغییرات عملکردی دست و پاها
- درد مفاصل حین یا پس از حرکت
- تغییر در تحرک خصوصا در حرکات مفصلی
درمان عموما بر رفع درد و افزایش قدرت و سختی عضلانی متمرکز است. بنابراین استفاده از مسکن های بدون نسخه خوراکی، موضعی یا اسپری های ضد درد برای کاهش درد مفصل معمولا تجویز می شود. برخی تمرینات ورزشی خاص یا فیزیوتراپی حرفه ای نیز به افزایش قدرت عضلانی و در نتیجه کاهش عارضه کمک می کنند.
هایپر موبیلیتی در مفصل با افزایش سن به دلیل کاهش انعطاف بافت ها خود به خود کاهش می یابد.
پیشگیری و کاهش عوارض ناشی از هایپر موبیلیتی مفصل
- با اطلاع یافتن از محدوده طبیعی حرکت مفاصل از جابجای بیش از اندازه آن ها خودداری کنید
- انجام ورزش، حرکات خاص و فیزیوتراپی برای افزایش حجم، قدرت و سفتی عضلات مفصلی مفید است
- مفاصل را حین انجام حرکات یا فعالیت های فیزیکی با استفاده از پد های فومی یا بریس های مخصوص محافظت کنید
